Αγύριστα κεφάλια

για τους μεγάλους ανθρώπους λέω, τους παπούδες και τις γιαγιάδες που "όλα τα ξέρουν" ..ιδιαίτερα τα ιατρικά θέματα τα κατέχουν απο κούνια.

Εντάξει, δέχομαι ότι έχουν την πείρα της ζωής συγκριτικά με τους νεώτερους. Σε θέματα όμως ιατρικής, δεν την έχουν απλούστατα γιατί η επιστήμη έχει προχωρήσει κατά πολύ απο τότε που ήταν νεώτεροι..και συνέχεια εξελίσσεται..

Εχω πρόβλημα με τη "θεία Π" που μένει δίπλα μας και που την προσέχουμε απο τότε που χήρεψε (σχεδόν 3,5 χρόνια). Σε ιατρικά θέματα πρώτα κυττάει το κόστος και μετά τη ζωή της. Οχι επειδή δεν διαθέτει χρήματα, αλλά επειδή τσιγκουνεύεται. "Μαζί σου βρε θα τα πάρεις? Η τα φυλάς για τα γαϊδούρια τους κληρονόμους που δεν σηκώνουν το τηλέφωνο για ένα γειά? Η υγεία και η ζωή προέχει και η επιστήμη έχει προχωρήσει ΠΟΛΥ σε θέματα γεροντολογίας"...μπλά, μπλά, μπλά σαν να μιλάω σε ένα τούβλο..οι γάτες όταν τους μιλάω πιό πολύ ακούνε και συναισθάνονται...

Κρύβει τα όποια συμπτώματα έχει (πόνους κλπ) και τα ξεφουρνίζει όταν φτάνουν στο αμήν.. ή αρνείται να φέρει γιατρό/να πάει στον γιατρό "για ψύλλου πήδημα" όπως λέει που μπορεί όμως να μην είναι ούτε για ψύλλους ούτε για πηδήματα, το χ αιμάτωμα, το ψ μικρο-εγκεφαλικό..

Στην αρχή προσπαθούσα να την πείσω, κάτι καταλαβαίνω απο ιατρικά θέματα...τα βασικά δηλαδή εξαιτίας της πείρας που έχω απο τους δικούς μου γονείς.. όταν όμως δεν καταλαβαίνω τι γίνεται..φωνάζω έναν γιατρό για να μου εξηγήσει..ή πάω σε ένα νοσοκομείο..δεν κάνω την Πυθία, ούτε αρχίζω να καταπίνω φάρμακα κουτουρού..

Δεν πείθεται.

Μετά άλλαξα τακτική. Συμφωνώ απόλυτα μαζί της και κάνω του κεφαλιού μου. Καλώ αμέσως έναν γιατρό χωρίς την έγκρισή της. Αυτό την τσαντίζει αφάνταστα, ιδιαίτερα αν βγώ σωστή και ο γιατρός συστήσει και περαιτέρω.. Θυμώνει και της ανεβαίνει η πίεση..και μετά παίρνει χάπια και της κατεβαίνει, και κάνει μούτρα και δεν τρώει, και λέει κακίες για το παρελθόν των γονέων μου που δεν θέλω να τις ξέρω και γίνεται καυγάς.

Και χθές καυγάς έγινε, γιατί έβγαλε ένα μπορντώ πρήξιμο στην πλάτη (που το θεώρησα αιμάτωμα) και κάλεσα γιατρό μέσα στην νύχτα και επιβεβαίωσε τις υποψίες μου...Σήμερα θα πάμε για ακτινογραφία και μετά τις 10/7 θα πάει για εξετάσεις να δούμε απο τι προέρχονται αυτά τα αιματώματα (είχε βγάλει την περασμένη εβδομάδα και στα μάτια)..

Βαριέμαι τους καυγάδες, εγώ να πασχίζω για σένα και εσύ να κλωτσάς..

Η ωριμότητα λέει της τρίτης ηλικίας

Αρχίδια ωριμότητα.

Πρωϊνές διαθέσεις

Ξυπνάω το πρωϊ και βλέπω αυτό απέναντί μου, κοντά στο παράθυρο. Οποια διάθεση και να έχω πάντα αυτό μου την αλλάζει, μου την βελτιώνει πρός το καλύτερο.

Αν ξυπνήσω με βαριά καρδιά, βαριά απο τις ευθύνες τις μέρας που άφησα πίσω ή αυτής που έρχεται, προσέχω πόσο γκριζοπράσινη είναι η θάλασσα, πόσο γαλάζιος ο ουρανός και τα ρόζ λουλουδάκια που ραίνουν το κενό..

Αν πάλι ξυπνήσω πονεμένη απο τα λόγια που άκουσα χθές, ξεστομισμένα απο κοντινούς ανθρώπους που αν και ώς επί το πλείστον είναι καλοί έρχονται οι στιγμές και οι περιστάσεις που θα γίνουν λιγότερο καλοί και περισσότερο κακοί και θα πούν πράγματα που θα μετανοιώσουν μετά, εντούτοις ελέχθησαν και δεν τα παίρνει το ποτάμι, πάνε και σκαλώνουν στις χορδές της καρδιάς μου και στέκονται εκεί σαν απάνθρωπα σκουριασμένα καρφιά. Δεν είμαι πολύ ευαίσθητη, οι κακοί λόγοι, εκφράσεις και υπονοούμενα πέφτουν στο κενό, εχω κακή ακοή (βάζω τη μουσική στη διαπασών αυτό να λέγεται) και δεν πολύ προσέχω. Μη μου σηκώνεις το φρύδι ότι όχι δεν είναι έτσι, έτσι είναι, η ουρά μου είναι φτιαγμένη απο σκληρό σκυρόδεμα μη σου πώ και από γρανίτη, επάνω της μπορεί να πέσουν τα χίλια όσια και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ομως αν πάρεις μια μπουλντόζα και θρυμματίσεις την ουρά μου θα πονέσω. Δεν θα καταλάβω γιατί το έκανες, αλλά θα με πονέσεις. Κι αν πονέσω θα νευριάσω. Και μετά θα σε κοστολογήσω, αν σε θέλω. Και αν όχι θα σε σβήσω. Με μιά πινελιά. Η λήθη πάντα σε μένα έρχεται γρήγορα. Ετσι αν ξυπνήσω πονεμένη απο την θρυψαλιασμένη μου ουρά, θα κυττάξω τη Νύμφη δεξιά που ετοιμάζεται να ντύσει την αναδυομένη. Σοβαρή μέσα στο καθήκον της έτοιμη να μεταμορφώσει και να καλωσορίσει ΄στη ζωή.

Αν πάλι ξυπνήσω γελαστή όλο χαρά θα αγκαλιάσω το πάζλ με στοργή, θα θυμάμαι κομμάτι-κομμάτι που το έφτιαχνα και τα συναισθήματα της στιγμής όταν το ένα κομματάκι ταίριαζε με το άλλο. Το ταίρι του.

Να ξέρετε μπλογκοφίλοι, πώς σας αγαπώ όλους σας

(puzzle 1000 κομμάτια, Σάντρο Μποτιτσέλι "Η Γέννηση της Αφροδίτης")

Είμαι πολύ ωραίος

Αλήθεια?
Βεβαίως..
Μεγαλώσαμε και γίναμε 3 μηνών και απο τώρα δηλαδή φαίνεται τι θεογκόμενος θα γίνω..

Σχέσεις

Π'οσα δώρα κάνατε σήμερα? Σε πόσους ανθρώπους δώσατε χαρά με τον καλό σας λόγο, με ένα βλέμμα, ένα αγκάλιασμα?

Πόσους πονέσατε σήμερα? Σε πόσους ανθρώπους δείξατε ότι τους έχετε χεσμένους, αλλά τους ανέχεσθε επειδή σας πληρώνουν?

Αγριεύω και συγχρόνως σκέφτομαι.

Δεν έχει νόημα να μένεις σε μία σχέση αν δεν σου αρέσει η σχέση. Οταν το χρήμα και η μοναξιά δεν παίζουν. Εντάξει λίγο παραπάνω χρήμα κανέναν δεν έβλαψε.

Μένετε λοιπόν κυρία μου στη σχέση σας για τα υλικά οφέλη. Λαμπρά, ούτε η πρώτη είσαστε ούτε η τελευταία. Κάνατε την επιλογή σας. Λέτε "Για χάρη των παιδιών", σαχλαμάρες λέω, τα παιδιά τι ξέρουν, εμείς κάνουμε τις επιλογές, ώσπου να μεγαλώσουν τα μωρά και να καταλάβουν φέξε μου και γλίστρυσα. Αρα, μένεις.

Στη σχέση δίνουμε και παίρνουμε.

Τι δίνεις?

Σέξ μάλλον δεν δίνεις. Και αν το δίνεις το κάνεις τυπικά, όχι απο ευχαρίστηση. Αυτοί που το απολαμβάνουν έχουν άλλη φάτσα, άλλο βλέμμα, όσο δίαιτα και να κάνουν απολαμβάνουν το φαγητό τους. Εχουν άλλη όψη και λένε πιό γλυκά πράγματα. Εχε υπόψη σου όμως ότι ακόμα και ένα όρθιο τούβλο να είναι ο άλλος, καταλαβαίνει την προσποίηση.. "Οι άντρες δεν νοιώθουν τους ψεύτικους οργασμούς", μπορεί αλλά νοιώθουν αν ευχαριστήθηκες. Επίσης βλέπουν κιόλας και συγκρίνουν τα σημάδια ενός "κορεσμένου" ατόμου. Ακουσε και μένα, κάτι ξέρω απο τη ζωή.

Για το σπίτι σου τίποτα δεν δίνεις. Δεν σε νοιάζει να ασχολείσαι. Εντάξει πολλές γυναίκες ιδιαίτερα εκείνες που κάνουν καρριέρα, δεν νοιάζονται για τα οικιακά. Παίρνουν όμως μιά άλλη γυναίκα, είτε συγγενή είτε την πληρώνουν, κάπως να τους σουλουπώνει. Οχι δεν επενδύεις εσύ σ' αυτά, είσαι υπεράνω? Η σκόνη, η ακαταστασία, η αφροντισιά δεν μετράνε. Ο συγκάτοικος της ζωής σου τι λέει? "Ποιός τον λογαριάζει αυτόν, όλο λείπει".

Τα λεφτά του όμως τα παίρνεις.

Και τον βρίζεις βεβαίως στους άλλους, ό πήξος ο δείξος.

Θέλεις φαντάζομαι το ιδανικό, ΄την τέλεια σχέση, το τέλειο σπίτι, την τέλεια οικογένεια, την τέλεια ζωή.

Ε! Δεν σου προέκυψε η τελεια ζωή παρόλλες τις προσπάθειες. Δεν προκύπτει και σε όλους. Τι θα γίνει δηλαδή?

Η χώρισε και ξαναδοκίμασε ή σκάσε.

Τόσο απλό.

"το φιλί"

Πρώτη φορά κάνω κάτι σε χρυσό, πάντα το χρώμα αυτό με τράβαγε και με απωθούσε συγχρόνως, κάτι σαν ηλιοβασίλεμα, σαν τελείωμα της ένδοξης ή πικραμένης ημέρας που έφευγε.

Ηρθε τελικά η στιγμή να επιλέξω το χρυσό αυτό πάζλ..να μπώ μέσα στα παλάτια του που είχε και λουλουδάκια και πετραδάκια και πάρα μα πάρα πολύ πάθος.

Τα ανθρώπινα κεφάλια μικρά μέσα στο πέπλο της αγάπης, σχεδόν με συνέθλιβε το αγκάλιασμα..

αφήνεσαι μέσα στη στοργή που σε τυλίγει σαν λιβάδι με αγριολούλουδα..

Το χάρηκα αυτό το πάζλ, με γοήτεψε, με μάγεψε.

"Gustav Klimt "the kiss" puzzle 1000 κομματιών

Αν υπάρχει

άλλη ζωή, (όχι πώς τα πιστεύω αυτά, λέμε τώρα) θα ήθελα να ήμουνα άντρας ..............για να μπορώ να πηγαίνω σε συναυλίες ρόκ και γενικά μουσικής μόνος μου, με την ησυχία μου χωρίς να λέει κανένας τίποτα...

Μου λείπουν τα rock festivals, ρε γαμ@@@ και μόνη μου ΔΕΝ πάω.










(Η πρώτη φωτό είναι απο κονσέρτο του Elton John και οι άλλες απο τους Pink Floyd