Κύματα

Η θάλασσα είναι πολλά κύματα, απο τα μικρά ανεπαίσθητα έως τα μεγαλύτερα που σκάζουν στην ακρογιαλιά τα καλοκαίρια στην Ελλάδα. Κάθομαι στην ακρογιαλιά και τ' αφήνω να με περιλούζουν. Κάθε κύμα είναι μία σκέψη. Ωσπου να τραβηχθεί και να έρθει το επόμενο, έχει αποτυπωθεί, φανερωθεί και η λύση του δρομολογηθεί. Το χθεσινό μπάνιο (μετά απο ένα χρόνο περίπου) με έκανε να δρομολογήσω εκκρεμότητες. Το πρώτο κύμα, μου χτύπησε τα πόδια μου και σκέφτηκα τη βλακεία που έκανα όλο το χειμώνα να ζεσταίνω το κρεββάτι μου με μία θερμοφόρα και μετά ν' ακουμπάω τα κρύα πόδια μου επάνω της. Εχω τάση για κιρσούς και η έξτρα θερμότητα επιδείνωσε την ήδη άσχημη εικόνα. Χρειάζεται να βρώ άλλο τρόπο να ζεσταίνω τα σεντόνια, χωρίς να ακουμπώ στη θερμοφόρα, ή να τη βγάζω έξω άμα ζεσταθεί ο χώρος. Οχι άλλο κάρβουνο. Το δεύτερο κύμα ήταν σκληρό με χτύπησε στη κοιλιά. Χρειάζεται να κάνω πάλι λίγη γυμναστική. Πάνω απο την Εφορία Π.Φ. υπάρχει μία σχολή χορού, όταν γυρίσω, να περάσω να ρωτήσω αν έχουν και πρωϊνά κυρίως μαθήματα για κυρίες. Εστω και 2 φορές την εβδομάδα να πηγαίνω για τις διατάσεις τουλάχιστον.

Το τρίτο κύμα με περιέλουσε ολόκληρη και με έρριξε ανάσκελα, χτύπησε το κεφάλι μου στην άμμο..ήταν το καλύτερο γιατί δεν το περίμενα. Πόσο μου αρέσει το απρόσμενο, το ξαφνικό. Μου γεμίζει την ύπαρξή μου με πρόκληση που ανάλογα είτε θα προσπεράσω είτε θα αδράξω. Ισως γι' αυτό μ'αρέσει τόσο το Μπορούμε, όταν κρατώ το τηλέφωνο (εκτροπή) για το σβκ, γιατί το νέο και πιθανώς δύσκολο αίτημα που θα εμφανισθεί θα αναταρράξει τα νερά της ζωής μου και θα προσφέρει περισσια ικανοποίηση όταν διεκπεραιωθεί. Εμαθα να ζώ επικίνδυνα στην εφηβεία μου και το ανέπτυξα. Τα υπόλοιπα 3 κύματα ήταν σαν το τρίτο, με πετούσαν κάτω. Βεβαια τα είδα εγκαίρως να υψώνονται βουνά και δεν με έστρωσαν στην άμμο, με χτύπησαν στο στήθος, στα μπράτσα και στο πρόσωπο. Ενα αίσθημα θυμού με έκανε να ριγήσω. Χρειάζεται να αναθεωρήσω τη ζωή μου, ώστε να μην αφήνω τους άλλους να με πατάνε. Παλιά δεν άφηνα κανέναν να αγγίξει το σπαθί μου, ούτε μύγα ούτε άνθρωπος. Στη πορεία μαλάκωσα, αλλά τώρα το έχω παρακάνει. Χρειάζεται να βρώ το αντίβαρο, να μη με κλέβουνε στο ζύγι και να λέω και ευχαριστώ. Μετά απο άλλα 6 κύματα, ο θυμός ξεθύμανε και ..ξαναβούτηξα στα βαθιά απάτητα μαύρα νερά με φύκια στο πάτο. Είχα γίνει και αμμο-άνθρωπος μέσα στη λάσπη. Χρειαζόμουν τον εαυτό μου πίσω. Με αλάτι και με ελπίδα.Ισως να τα καταφέρω.

Εργασιακές πίκρες

Δουλεύεις σε ένα γραφείο με πολλές γυναίκες και 2-3 άνδρες. Οι περισσότεροι είναι μεταξύ 35-55, το αφεντικό σου είναι στα 40 του και εσύ είσαι στα 55+. Δεν είναι η πρώτη σου δουλειά, έχεις πείρα και γνώση για το αντικείμενο. Το αφεντικό σου είναι άνδρας, εξωστρεφής, ευχάριστος, γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, ξεκάθαρος στις προτάσεις του, ομαδικός. Είσαι τυχερή που έχεις τέτοιο αφεντικό. 

Υπάρχει όμως πολύ δυσαρέσκεια και δεν είσαι η μόνη που αισθάνεται έτσι.  

Σου ζήτησε να παρευρεθεις αντ' αυτού σε μία εκδήλωση, εκπροσωπώντας τον κατά κάποιο τρόπο. Παρόλλο που κατά βάθος δεν ήθελες να το κάνεις (γιατί θα έπρεπε να προετοιμάσεις μία μικρή ομιλία το σβκ σου που σκόπευαες να κάνεις κάτι άλλο) δέχτηκες γιατί δεν υπήρχε καποιος άλλος γεωγραφικά κοντά να πάει. Αγχώθηκες πολύ, έφτιαξες ένα μικρό κείμενο και το αποστήθισες μήπως και σε ρωτήσουν κάτι, ως τη τελευταία στιγμή που τελείωσε η εκδήλωση ήσουνα κόμπος άγχους και το ασθμα σου στο κόκκινο. Μεγάλη η ευθύνη επάνω σου. Ετσι ένοιωθες.

Μετά την εκδήλωση και μετά απο 2-3 εργάσιμες ημέρες - κάποια στιγμή συναντηθήκατε με το αφεντικό σου ο οποίος σου είπε ότι σε διάλεξε βάσει πολύ σκέψης, γιατί φαίνεσαι να είσαι αρκετά ματαιόδοξη και show-off ώστε άνετα να δεχθείς τη προβολή σου με το να  τον εκπροσωπήσεις για κάτι που δεν είναι κανονικά δικιά σου δουλειά να το κάνεις, αλλά τον βόλευε. Είπε ότι διάλεξε το κατάλληλο άτομο.

Νευρίασες.

Αυτό δεν χρειαζόταν να το πεί. Κατέστρεψε έτσι τη προσπάθεια που έκανες, να προετοιμασθείς, να ισορροπήσεις το άγχος σου με το άσθμα ( που οι γιατροί σου λένε να μην αγχώνεσαι και να αποφεύγεις τέτοιες καταστάσεις), να πιέσεις τον εαυτό σου και τις δυνάμεις σου για να φανείς αντάξια της εμπιστοσύνης του...και νατος τώρα να σε καπελώνει και απο πάνω. Βέβαια επειδή τον ξέρεις, μάλλον ήθελε να πεί ότι μόνο άτομο με αυτοπεποίθηση σαν και εσένα θα δεχόταν να πάει σε ξένο με εκείνο επαγγελματικό περιβάλλον, να προετοιμαστεί για ν' απαντήσει σε πιθανές "δύσκολες" ερωτήσεις για την εταιρεία κλπ. Ομως λίγο τάκτ, κανέναν δεν βλάπτει. Εχεις μία εικόνα για τον άλλον. Είτε ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα, είτε είναι καθρέφτης του εαυτού σου, μη μιλάς, μη δείχνεις "to measure her down", σκοτώθηκε για σένα και τα πήγε και πολύ καλά γιατί μετά την επαίνεσες σε όλο το τμήμα!

Κλείστο το ρημάδι...και μη κατατρέχεις όσους σε βοηθούν!Αει στο καλό!