που έχω, εναντίον της ανθρώπινης κακίας,
της περιέργειας,
της χαιρεκακίας,
του εμπαιγμού,
κουτσομπολιού και
διασυρμού,
είναι η υιοθέτηση μιάς απόμακρης προσωπικότητας και κρύας συμπεριφοράς, η παρουσίαση του εαυτού μου σαν "σνόμπ", ενός ανθρώπου που απέχει
γιατί φοβάται μήπως παρερμηνευθεί..και πληγωθεί.
7 σχόλια:
Γιατι.....αυτη η περιγραφη καπως μου θυμιζει....εμενα... οταν επισκεπτομαι σογια και πατρικα χωρια στην πατριδα?
@tina: Γιατί εκείνοι πρώτοι σε θεώρησαν σνομπ, οπότε και συ τους κάνεις το χατήρι! Τους το κάνω κι εγώ btw
@marina: Πολύ καλή τακτική. Στην τελική σε αφήνουν και ήσυχο/η.
Αν το να μην αναλίσκεται κανείς σε ανούσιες συζητήσεις και να μην ασχολείται με ηλιθίους μπορεί να χαρακτηριστεί ως σνομπισμός, ε τότε ναί, είμαι σνόμπ και με γουστάρω κιόλας. :p
Κάποιες φορές το καταφέρνω αυτό... Αλλά καμιά φορά ξεχνιέμαι και λυσσάω ολόκληρη με την ηλιθιότητα, την κακία και την μικρότητα κάποιων, ξεσπάω, και όποιον πάρει ο Χάρος.
Το βρίσκω ιδιαίτερα θεραπευτικό. Τρομάζω κόσμο βέβαια, και απομακρύνω άλλους, αλλά το φιλοσοφώ και σκέφτομαι ότι αν άξιζαν θα έμεναν.
Whatever works… Ο καθένας μας έχει αναπτύξει τους δικούς του μηχανισμούς άμυνας.
Είναι στιγμές που αναθεωρώ τη στάση μου αυτή - που όπως πολύ σωστά λές Τίνα, αφορά τα σόγια μόνο - και ανοίγομαι. Και φυσικά δεν γίνομαι αποδεκτή γιατί με παρεξηγούν...και υποφέρω πάρα πολύ..οπότε, χώνομαι ξανα κάτω απο την ομπρέλλα της "ψωρο.." αφού θα τα πούν που θα τα πούν..ας απέχω να μην ακούω.
Ακούω βέβαια, πολλά και διάφορα που μου ανεβάζουν το αίμα στο κεφάλι...αλλά δεν λέω λέξη.
Δεν θα συνεισφέρω στην έναρξη ενδο-οικογενειακών πολέμων
απλά παίρνω το καπελάκι μου και την κάνω..έτσι κι αλλιώς αυτό περιμένουν απο μένα..
Ακουσε, ο λογος ειναι των στερνων η φρονηση
Κι ο χρονος γλυπτης των ανθρωπων παραφορος
Κι ο ηλιος στεκεται απο πανω του θηριο ελπιδας
Κι εσυ πιο κοντα του σφιγγεις εναν ερωτα
Εχοντας μια πικρη γευση τρικυμιας στα χειλη.
Δεν ειναι για να λογαριαζεις γαλανη ως το κοκκαλο αλλο καλοκαιρι
Για ν'αλλαξουνε ρεμα τα ποταμια
Και να σε πανε πισω στη μητερα τους
Για να ξαναφιλησεις αλλες κερασιες
ή για να πας καβαλα στο μαϊστρο
Στυλωμενη στους βραχους διχως χτες και αυριο,
Στους κινδυνους των βραχων με τη χτενισια της θυελλας
Θ'αποχαιρετησεις το αινιγμα σου.
E δανείστηκα απο την "Μαρίνα των βράχων" του γητευτή των λέξεων Ο.Ελύτη.
Looking for information and found it at this great site... »
Δημοσίευση σχολίου