για τους μεγάλους ανθρώπους λέω, τους παπούδες και τις γιαγιάδες που "όλα τα ξέρουν" ..ιδιαίτερα τα ιατρικά θέματα τα κατέχουν απο κούνια.
Εντάξει, δέχομαι ότι έχουν την πείρα της ζωής συγκριτικά με τους νεώτερους. Σε θέματα όμως ιατρικής, δεν την έχουν απλούστατα γιατί η επιστήμη έχει προχωρήσει κατά πολύ απο τότε που ήταν νεώτεροι..και συνέχεια εξελίσσεται..
Εχω πρόβλημα με τη "θεία Π" που μένει δίπλα μας και που την προσέχουμε απο τότε που χήρεψε (σχεδόν 3,5 χρόνια). Σε ιατρικά θέματα πρώτα κυττάει το κόστος και μετά τη ζωή της. Οχι επειδή δεν διαθέτει χρήματα, αλλά επειδή τσιγκουνεύεται. "Μαζί σου βρε θα τα πάρεις? Η τα φυλάς για τα γαϊδούρια τους κληρονόμους που δεν σηκώνουν το τηλέφωνο για ένα γειά? Η υγεία και η ζωή προέχει και η επιστήμη έχει προχωρήσει ΠΟΛΥ σε θέματα γεροντολογίας"...μπλά, μπλά, μπλά σαν να μιλάω σε ένα τούβλο..οι γάτες όταν τους μιλάω πιό πολύ ακούνε και συναισθάνονται...
Κρύβει τα όποια συμπτώματα έχει (πόνους κλπ) και τα ξεφουρνίζει όταν φτάνουν στο αμήν.. ή αρνείται να φέρει γιατρό/να πάει στον γιατρό "για ψύλλου πήδημα" όπως λέει που μπορεί όμως να μην είναι ούτε για ψύλλους ούτε για πηδήματα, το χ αιμάτωμα, το ψ μικρο-εγκεφαλικό..
Στην αρχή προσπαθούσα να την πείσω, κάτι καταλαβαίνω απο ιατρικά θέματα...τα βασικά δηλαδή εξαιτίας της πείρας που έχω απο τους δικούς μου γονείς.. όταν όμως δεν καταλαβαίνω τι γίνεται..φωνάζω έναν γιατρό για να μου εξηγήσει..ή πάω σε ένα νοσοκομείο..δεν κάνω την Πυθία, ούτε αρχίζω να καταπίνω φάρμακα κουτουρού..
Δεν πείθεται.
Μετά άλλαξα τακτική. Συμφωνώ απόλυτα μαζί της και κάνω του κεφαλιού μου. Καλώ αμέσως έναν γιατρό χωρίς την έγκρισή της. Αυτό την τσαντίζει αφάνταστα, ιδιαίτερα αν βγώ σωστή και ο γιατρός συστήσει και περαιτέρω.. Θυμώνει και της ανεβαίνει η πίεση..και μετά παίρνει χάπια και της κατεβαίνει, και κάνει μούτρα και δεν τρώει, και λέει κακίες για το παρελθόν των γονέων μου που δεν θέλω να τις ξέρω και γίνεται καυγάς.
Και χθές καυγάς έγινε, γιατί έβγαλε ένα μπορντώ πρήξιμο στην πλάτη (που το θεώρησα αιμάτωμα) και κάλεσα γιατρό μέσα στην νύχτα και επιβεβαίωσε τις υποψίες μου...Σήμερα θα πάμε για ακτινογραφία και μετά τις 10/7 θα πάει για εξετάσεις να δούμε απο τι προέρχονται αυτά τα αιματώματα (είχε βγάλει την περασμένη εβδομάδα και στα μάτια)..
Βαριέμαι τους καυγάδες, εγώ να πασχίζω για σένα και εσύ να κλωτσάς..
Η ωριμότητα λέει της τρίτης ηλικίας
Αρχίδια ωριμότητα.
11 σχόλια:
καλέ ποια ωριμότητα; σαν μικρά παιδιά και χειρότερα κάνουν, για΄τι τα παιδιά σου έχουν τουλάχιστον εμπιστοσυνη. βλέποντας τον παππού και τη γιαγιά από τη μια που πάνε στο γιατρό ακόμα και για το παραμικρό και από την άλλοι τον άλλον παπού και γιαγιά που λειτουργούσαν (ο ένα ςπέθανε) ακριβώς αντίθετα, νομίζω το ότι οι πρώτοι είναι καλά στην υγέια τους δεν είναι τυχαίο.
ο γιατρός είναι φίλος.
τίποτα δεν είναι τυχαίο...μόνο η ξεροκεφαλιά τους.
Eγω απο την αλλη θεωρω οτι ειναι η ζωη της και ο καθενας μας θα επρεπε να εχει τον στοιχειωδη σεβασμο απο τους γυρω μας, να κανουμε και τα λαθη μας.
Και να πληρωνουμε μονοι μας τις συνεπειες των αποφασεων /πραξεων μας.
Ισως και να ειμαι λαθος, αλλα αυτη η γυναικα εζησε τοσα χρονια κυρια του εαυτου της, και ξαφνικα you strip her of her αutonomy.
οσο καλοπροαιρετη και αν ειναι η αιτια πισω απο αυτην την υπερβαση οριων.
πρεπει να νιωθει πολυ ασχημα καποιος οταν του το κανουν αυτο.
Πάντως ανεξάρτητα από το τι δηλώνει η καλή σου θεία, το πιθανότερο είναι ότι η αιτία βρίσκεται στο φόβο της για το γιατρό (κυρίως ο υποσυνείδητος φόβος του θανάτου)και λιγότερο στα οικονομικά.
Και φυσικά η ξεροκεφαλιά μοιάζει να είναι άμυνα.
Των μεγάλων η ξεροκεφαλιά ξέρεις είναι ευεξήγητη (ξέρω και από .. εμένα:-) ). Μια ζωή, σου λέει, ΕΓΩ κατηύθυνα τα πάντα και τώρα θα έρθεις εσύ να μου πεις;
Προσωπικά τώρα, έχει τύχει πολλές φορές να πω, ακόμα και σε παιδιά: Δείξε λίγη κατανόηση στον μπαμπά ή την μαμά σου!!
(Το συνηθισμένο είναι να λέει κανείς στο αντίθετο :) )
Καλό σου απόγευμα
Ωριμότητα; Τη μαμά μου απ΄τη μια πρέπει να κάνουμε τάμα για να κάνει κάποιες τακτικές γενικές εξετάσεις (έχει περάσει κι ένα εγκεφαλικό παλιά, έχει και ιστορικό καρδιοπάθειας) κι άλλες φορές την πιάνουν οι φοβίες και κουβαλάει εκείνη το γιατρό γι' ασήμαντη αφορμή συνήθως! Έλεοοοοοοοοοοος!
marilina, σε μερικά θέματα κάνει σαν μωρό..φοβαται μάλλον
an-lu, η ξεροκεφαλιά είναι απίθανη, προτιμάει να σπάσει το κεφάλι της παρά να ακούσει..μετά βέβαια "βοήθεια"
lili, ότι νοιώθει άσχημα είναι σίγουρο. Μιά φορά μάλιστα μου είπε ότι της κάθισα (άπό ιατρικής πλευράς) στο σβέρκο..Συμφωνώ. Οταν ήταν νεώτερη έπαιρνε τις ευθύνες των πράξεών της. Ομως έμεινε μόνη σπίτι της. Με όλη την αυτονομία της. Και αρρώστησε βαριά. Και κάλεσε εμένα με όλο μου το σόϊ των 4 medics and 2 paramedics..και βεβαίως βοηθάμε όσο μπορούμε.. Τι να την κάνουμε? Πώς να την πείσουμε ότι στην ηλικία που είναι το τόσοδά μπορεί να σημαίνει μία μεγάλη καταστροφή? Δεν μπορούμε να την αφήσουμε να πεθάνει. Ακόμη και αν αυτό είναι το θέλημά της.
marko, δίκιο ε΄χεις, δεν έχω μεγάλη κατανόηση, θέλει να το σκεφτεί, να κάνει κόνξες..αλλά σε μερικές περιπτώσεις δεν προλαβαίνει, είναι κάποια θέματα υγείας που δεν παίρνουν αναβολή.. Είναι αυτό που λέει η λίλη ότι της πατάω την ουρά της αυτονομίας της.. Τι να κάνω δεν ξέρω. Πρίν μερικές μέρες έκανε μιά κίνηση και πιάστηκε (νόμισε)έφαγε και μία τούμπα (δεν είπε τίποτα) αποτέλεσμα ένα πρήξιμο..που δεν μου άρεσε, ..η ακτινογραφία έδειξε πολλαπλά καταγματάκια..σε σημείο που δεν μπαίνει γύψος..Τσακωθήκαμε για να γίνει αυτή η ακτινογραφία.εξ'ου και το άρθρο ..Και η κατανόηση η δική μου..(πρέπει να ψάξω στο λεξικό για τη λέξη)πήγε περίπατο. Ο στόχος μου ήταν να προλάβω τη ζημιά.
renata, αναρωτιέμαι και εμείς άμα μεγαλώσουμε (κι άλλο..) πώς θα είμαστε..αν κρίνω απο τον εαυτό μου, ο εφιάλτης των γιατρών, για όλα θέλω εξήγηση και δεν βιάζομαι καθόλου..και δεν πάνε να λένε..
η αυτονομία είναι ένα θέμα
όμως υπάρχει και το άλλο, που κάνουμε νάζια, σαν να μη θέλουμε, αλλά θέλουμε και παραθέλουμε να μας προσέξουν και να μας δείξει ο άλλος ότι ενδιαφέρεται για μας παρόλο που εμείς κάνουμε σαν τα μουλάρια.
Μαρινάκι μου, να συνεχίσεις να ενδιαφέρεσαι για κείνη και να μην νευριάζεις μαζί της. Τα γερόντια έχουν πολλές ιδιοτροπίες. Στο βάθος χαίρονται για το ενδιφέρον μας και κυρίως φοβούνται πολύ τον θάνατο. Εγώ έχω τώρα τα πεθερικά μου, που αν δεν πάνε τον μήνα μια φορά σε καθηγητή στη Θεσ/κη, όλα τους πονούν, μέχρι τον επόμενο μήνα πάλι. Ο φόβος του θανάτου είναι αυτός που κρύβεται πίσω και απ΄τις δυο περιπτώσεις. Μακάρι να είναι η ιδέα τους και μόνο, πάντα!
Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την θεία σου!
Αν σκεφτείς πως ίσως να μην έχουν μάθει να τους φροντίζουν και σε ό,τι καινούριο αντιδρούν πάντα αρνητικά ίσως τη δικαιολογήσεις.....
Τα γερόντια έτσι είναι συμφωνώ (τα ...λούζομαι εξ΄ άλλου). Είναι δικαιο όμως οι νέοι, που έχουν ένα σωρό προβλήματα να αντιμετωπίσουν, σήμερα που η ζωη τρέχει με αστρονομικές ταχύτητες (πράγμα που δεν παραδέχονται, ΟΧΙ, μόνο αυτοί κουράστηκαν και στερήθηκαν και μόχθησαν. Καλό είναι από μόνοι τους να το αντιλααμβάνονται και να αποτραβιούνται κάπως από τη ζωή των νεώτερων. Καλό επίσης ειναι και οι νέοι να μην τους αγνοούν, να δειχνουν ενίοτε το ενδιαφέρον τους.
This is very interesting site... Imitrex imitrex business insurance need small consolidation commercial insurance market Analyst business insurance chicago http://www.lingerie-model.info http://www.milf-pics.info/Hugecockshemales.html valuable papers insurance for business Celexa effexor What are 5 b vitamins
Δημοσίευση σχολίου