Give me a break..

Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό και ανούσιο απο τη τοποθέτηση κανόνων εκεί που δεν χρειάζονται να υπάρχουν. Στα μπλόγκς. Τρώμε κανόνες σε καθημερινή βάση, είτε της Πολιτείας, είτε ηθικούς, κανόνες που άλλοι βάζουνε, κανόνες που θέτουμε εμείς. Δεν λέω όχι στους κανόνες, λέω όχι στην αλλόγιστη επέκτασή τους. Οταν μιλάω για κανόνες στα μπλόγκς δεν εννοώ τη λογοκρισία, που είναι και μία μορφή κανόνα. Δεν συμφωνώ με τη λογοκρισία αλλά δεν είναι αυτό το θέμα που θέλω να θίξω τώρα.

Με ξενερώνει απίθανα να συνεσφέρω σε κοινά μπλόγκς και με το που γράφω κάτι να πέφτουνε βροχή οι υπενθυμίσεις και η επανάληψη των κανόνων, "δεν βάζουμε "ρε" στα κείμενά μας, πρέπει να είμαστε κόσμιοι". Καλά ρε παιδιά, με το που γράφω εγώ "σας βγαίνει το στύλ της επιμελήτριας"? Οταν άλλοι κάνουν τα ίδια, "α! αυτοί! δικά μας παιδιά, όλα επιτρέπονται!" Μη χέσω!

Δεν είμαι πρωτάρα στη μπλογκόσφαιρα, 2 χρόνια γράφω, αν δεν σ' αρέσει το στύλ μου, είναι πολύ crude για σένα πέστο μου να φύγω. Καθαρά και ξάστερα αντί για το ξούτ σε δόσεις και μετά σαν τον Πιλάτο " ά! εγώ δεν φταίω, μόνη της απεχώρησε"! Ντόμπρα πράγματα!

Μερικοί απολαμβάνουν το σέξ όπως τους έρχεται, άλλοι αρχίζουν τα "πρόσεξε", μη εδώ πονάω, μη εκεί θα χαλάσει το μαλλί, αχ, όχι τόσο βαθιά είμαι απο περίοδο, ούχ δεν βολεύει αυτή η στάση, αχ μας βλέπουν, οπότε λές αει γαμ..μωρέ μόνη σου και παράτα μας"