Ζούμε για να δουλεύουμε (δλδ να ξυπνάμε χαράματα, να ανταλλάσουμε μονοσύλλαβα με τους συντρόφους μας, τα κινητά να χτυπάνε αδιάκοπα ακόμη και στο μπάνιο, ο όποιος διάλογος να εξαερώνεται επειδή διακόπτουν συνεχώς τα κινητά και οι μακρές συνομιλίες, τα γεύματα να είναι απλά τρόπος επιβίωσης στο μουγγό, για να ξαναδιακόπτονται απο τα κινητά και όταν έρθει πια το βράδυ, να σερνόμαστε σπίτι, ένα μάτσο νεύρα-χάλια-ψόφιοι κατάλληλοι μόνο για ύπνο, μπροστά στη τηλεόραση, στο καναπέ, στο μπάνιο και τελικά αφού πιαστούμε στις άβολες θέσεις...στο κρεββατάκι μας - και όλα αυτά για να έχουμε ευ ζήν)
ή
Δουλεύουμε για να ζούμε (δλδ να τρέχουμε στη δουλειά μας, να ξημεροβραδιαζόμαστε ακόμη και σε 2 δουλειές για να εξασφαλίσουμε ευ ζήν, παρέα με την οικογένειά μας, απολαμβάνοντας τη ζωή έστω και με λιγώτερα αλλά με χαρά, φίλους, κέφι και κυρίως ελεύθερο χρόνο για κάποια χόμπυ)
Αντε να βρείς άκρη. Χάθηκα στην πορεία.
1 σχόλιο:
Εξαιρετικό Μαρίνα :)
Δημοσίευση σχολίου