Τρίτη, Φεβρουαρίου 01, 2011

Εργαζεσαι για να ζείς;

ή ζείς για να εργάζεσαι;

Το πρώτο είναι κατά κάποιο τρόπο αναγκαστικό. Αν δεν εργαστείς δεν θα έχεις χρήματα για να ζήσεις, να επιβιώσεις ή και να κάνεις τη ζωή που θέλεις.

Το δεύτερο είναι περισσότερο ηθελημένο. Εργάζεσαι βεβαίως για να παρέχεις στον εαυτό σου τα πρός το ζήν, αλλά στη πορεία είδες ότι σου αρέσει που εργάζεσαι, που κάνεις ότι κάνεις. Ετσι συχνά αλλάζει η πορεία μέσα στη ζωή σου. Μεταλλάσεται η ιδέα της εργασίας και γίνεται τρόπος ζωής.
Εργάζεσαι γιατί σ' αρέσει που εργάζεσαι. Αν σταμάταγε η εργασία ίσως και να σε έπιανε κατάθλιψη. Γιατί μέσω αυτής, αισθάνεσαι καταξιωμένος, ευχαριστημένος, υπαρκτός. Χωρίς εκείνη, νοιώθεις ένα τίποτα.

Δυστυχως βρίσκω το δεύτερο κομμάτι πολύ λάθος. Σα να έπιλέγει κανείς να δουλεύει, να δουλεύει, να δουλεύει παρά να ζεί. Παρά να απολαμβάνει. Ισως γιατί δεν μπορεί να απολαύσει χωρίς τη καταξίωση που του δίνει η εργασία. Αυτο όμως και απο μόνο του, πρόβλημα είναι.
Τώρα λοιπόν που βρήκαμε το πρόβλημα, ας το βάλω και στη βάση του. Ο σύζυγός μου ζεί για να εργάζεται. Η εργασία, του έχει γίνει ήδη πάθος. Και δεν μιλάμε για τη χαρά που επαγγέλεσαι κάτι που σου αρέσει και αμείβεσαι γι' αυτό, μιλάμε να ζείς για να δουλεύεις.
Και τις ώρες που δεν είσαι στο γραφείο, να σκέφτεσαι μόνο τη δουλειά σου.
Να μιλάς μόνο για τη δουλειά σου μη βλέποντας την ώρα να ξημερώσει για να πάς κοντά της. Η δουλειά και εσύ να είσθε ταυτόσημοι.
Αν η δουλειά σου πάει καλά, είσαι ευτυχισμένος, ο κόσμος είναι ωραίος.
Αν αρχίζουν τα προβλήματα, έχεις και εσύ πρόβλημα ύπαρξης..όλα σταδιακά μαυρίζουν.. και αν χάσεις τη δουλειά σου, τότε αρρωσταίνεις..και βέβαια
γίνεσαι καλά όταν βρείς μιά άλλη που εξ' ισου σ' αρέσει.

Και ο περίγυρος;
Τι κάνει ο περίγυρος του workacholic;
Περιθωριοποιείται.

και τελικά
γράφει γι' αυτό στο blogspot και περιμένει τη Θεία Φώτιση..να πάρει ιδέες.





8 σχόλια:

Ποδονίφτης είπε...

workacholic !

τελικά απο κάποια εξάρτηση θα πάσχουμε όλοι μας , δεν ξέρω τί να προτείνω ....ίσως μια καλή λύση να είναι η προσπάθεια για ηρεμία ,μήπως η τόση ένταση έχει γίνει απο ανασφάλεια για το μέλλον ,μάλιστα όσο πιο αγχώδεις και ανασφαλείς είμαστε τόσο προσπαθούμε να δενόμαστε απο κάπου ,...και το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι οτι το "κλίκ" για αλλαγή γίνεται πάντα μέσω της ατομικής προσπάθειας ,αν κάποιος δεν θέλει να αλλάξει και κυρίως δε το αισθάνεται ...τότε δεν γίνεται τίποτα .....φυσικά μια συζήτηση χωρίς εντάσεις ,που να θίξεις αυτό που σε ενοχλεί πάντα βοηθάει ....απλά όλοι μας έχουμε τους δικούς μας ρυθμούς ,εξήγησε αυτό που σε ενοχλεί ήρεμα και άστο μετα να το διεργαστεί μόνος του ,μην το αναφέρεις ... και θα γίνει η αλλαγή σιγά σιγά .....


θέλω πραγματικά να το πιστεύω :)

kiss kiss

An-Lu είπε...

Παντως η new year's resolution του δικου μου συμβιου ηταν να χαλαρωσει επιτελους και να μη ζει για να δουλευει...

Marina είπε...

Αn-Lu..μπράβο του! Εμείς εδώ ακόμη το παλεύουμε. Το παλεύουμε τα τελευταία 8 χρόνια δλδ..

ο δείμος του πολίτη είπε...

και πράγματι είναι λάθος. ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις βοηθά πάρα πολύ η εργασία ως μορφή θεραπείας. Ωστόσο, δες στον αντίποδα και τους ανέργους...

Unknown είπε...

Κοίτα να δεις, το να ζεις για να εργάζεσαι, επειδή είσαι καριερίστας, μπορεί να είναι κατακριτέο, αλλά παραμένει επιλογή σου. Το να ζεις για να εργάζεσαι γιατί ο ανταγωνισμός ή άλλου είδους τερτίπια του σύγχρονου οικονομικού συστήματος θα σε πετάξουν στα αζήτητα αν δεν το κάνεις, είναι φασισμός.
Στην πρώτη περίπτωση θα πω ότι ο "άνθρωπος" έχασε την ανθρωπιά του, στη δεύτερη ότι υποδουλώθηκε...

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Marina είπε...

Δείμο, μάλλον έδωσες τη Θεία Φώτιση που περίμενα..δεν μένει τώρα να δώ, πώς θα βγώ απο το περιθώριο. Σε ευχαριστώ θερμά

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.