Γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει ένας φταίχτης? Που θα κουβαλάει επάνω του όλες τις πληγές του Φαραώ? Αρσενικός ή θηλυκός η ρετσινιά είναι δική του. Στεφάνι στο κεφάλι της κορώνα στο δικό του.
Φταίς
Δεν φταίς
"Εγώ φταίω για όλα" έχει γίνει πιά κλισέ, το έχουμε κάνει μασημένη τσικλόφουσκα που ακόμη κι αν ανοίξει κολλάει παντού. Και ξεραίνεται.
Πάλιωσε πιά, να χαρείς.
...................................
Ο φταίχτης χρειάζεται για να εισπράττει. Το στρές, τις καθημερινές μαλακίες που κάνουμε, που λέμε και δεν τις εννοούμε, τις αβεβαιότητες και τα λάθη μας. Καρπαζοεισπράκτορας δλδ.
Να είναι το πτυελοδοχείο, που άπαξ και ξεφορτωνόμαστε τη ροχάλα, το ξεχνάμε. Και κολλάει στα τοιχώματα η ροχάλα και θέλει βούρτσα για να βγεί. Σπάνια όμως να το καθαρίσουν αυτοί που φτύνουν. Συνήθως τις βρωμοδουλειές άλλοι τις μαζεύουν.
..........................
Μπορούμε να ζούμε χωρίς φταίχτες? Χωρίς να αδειάζουμε επάνω τους τα απωθημένα μας?
..............................
Τι είπατε? Οτι οι φταίχτες έχουν αισθήματα και πονάνε? Ποιός τους γαμεί, ε?
Χεστήκαμε αν έχουν αισθήματα ΑΡΚΕΙ να βρίσκονται πάντα εκεί για να μας είναι χρήσιμοι.
Ξεκόλλα ρε!
5 σχόλια:
Ο φταίχτης υπάρχει σαν άλλοθι για τα δικά μας λάθη.
Αμ το άλλο; Ό,τι κι αν γίνει "Εγώ φταίω;" κι ας μην έχει κανείς όρεξη να ρίξει φταίξιμο σε κανέναν...πρόσκληση για κραπαζιά είναι αυτό! Σιγουρα!
Μη σκας, πάντοτε η αλήθεια βγαίνει μπροστά και θα χτυπήσει το καμπανάκι, που θα παει...
marko, αυτή είναι η άποψη της ωριμότητας. Ομως ο καρπαζοεισπράκτορας πονάει. Οταν κατηγορείται αδίκως για το οτιδήποτε. Επί σειρά ετών εγώ είμαι ο φταίχτης. Ο παραλήπτης των άλλοθι. Ε βαρέθηκα. Βάζω τελεία. Να πάρει τα άλλοθι και τα λάθη και να τα φάει.
An-lu, αυτοί οι δόλιοι οι ηττοπαθείς, φτάνει που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, προκαλούν και τη τύχη τους αποπάνω
fibi, καμπανάκι? Εδώ μιλάμε για την καμπάνα της Μητρόπολεως που χτυπάει για χρόνια.
Κάποτε, κάποιος μου είχε πει το εξής : Δεν υπάρχει "εγώ φταίω", υπάρχει "είμαι υπεύθυνος". Δεν έχει διαφορά ?
Δημοσίευση σχολίου