Κλείνομαι λίγο-λίγο. Δεν θέλω να πάρω θέση στην πραγματική μου ζωή, γιατί θα πώ/κάνω πράγματα που αργότερα θα μετανοιώσω. Το να κάνω πράγματα είναι εύκολο, πάντα ήταν. Το να μην κάνω και να αφήνω το ρέμα να τρέχει επ αόριστον..δύσκολο. Δεν έχω υπομονή.
Κλείνομαι αργά-αργά. Ακολουθώ χνάρια ανθρώπων άλλων ηλικιών, ζωών, εθνικοτήτων μέσα απο τα γραπτά τους, τις φωτογραφίες τους, τις μουσικές επιλογές τους. Μέσα απο τα graffity και την εφήμερη pavement art, ανανεώνομαι. Με τραβάει το εφήμερο γιατί έτσι νοιώθω ότι είναι η υπόστασή μου. Αέρινη που με ένα φύσημα διαλύεται. Και απο τη γή και απο τη μνήμη. Ετσι θέλω να είμαι
Κλείστηκα. Το Ιντερνετ λειτουργεί σαν το χαπάκι της χαράς. Μπαίνω μέσα και επιτέλους γεννιέμαι, ξεφεύγω απο τα μαύρα δάχτυλα της λύπης. Το έχω ανάγκη τουλάχιστον 1 φορά την ημέρα. Χωρίς αυτό, ψάχνω για πολύ ποτό. Και δεν μεθάω εύκολα, πρέπει να τα ανακατέψω. Δεν μ' αρέσει το πιοτό, την άλλη μέρα το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Το Ιντερνέτ είναι ανώδυνο.
Απο επώδυνα έχω μπόλικα. Ας πάρουμε και λίγο Ανώδυνα. Μπάρμαν, μία απο τα ίδια πλήζ! Οχι δεν έχω κατάθλιψη. Οχι πολύ τουλάχιστον και όχι όλες τις ώρες.
Γιατρειά?
Δεν θέλω. Προτιμώ να ζώ μέσα σε μία ιστορία science fiction. Τη δική μου ζωή! Οπου όλοι ζούμε για το άπιαστο όνειρο και μιλάμε διαφορετικές γλώσσες. 
(Πύργος της Βαβέλ, του Η. Brueghel, puzzle 1000 κομματιών - το έφτιαξα φέτος πρίν το Πάσχα)
3 σχόλια:
Εγώ χαίρομαι που σε γνώρισα εδώ! Και που εν τέλει και στην "πραγματική" μας ζωή, ταιριάζουμε. Τα λέμε εν Ελλάδι!
Γειά σου Μαρίνα!
Γράφω ένα ιστολόγιο για ανθρώπους που ξέρουν σκάκι αλλά δεν παίζουν, δημιουργούν έξυπνους γρίφους και τους αφήνουν να ταξιδέψουν στην αιωνιότητα. Τα σκακιστικά προβλήματα είναι ένας κόσμος χωρίς ιδιαίτερο άγχος, εκτός όταν λαβαίνουμε μέρος σε διαγωνισμούς. Δες καλλιτεχνικό σκάκι, μπορεί και να εναρμονίζεται με την νοημοσύνη σου.
Τις ιστορίες φαντασίας τις γράφουμε επίσης. Από απαλή φάνταζυ μέχρι σκληρό τρόμο ή απλά απαιτητική επιστημονική φαντασία, γράφουμε και ξορκίζουμε τους δαίμονές μας. Ρίξε μια ματιά στα διηγήματα της άλεφ και μπορεί να μας τιμήσεις στο επόμενο λογοτεχνικό εργαστήριο με καλύτερα. Και γραφή γνωρίζεις.
Χαιρετώ φιλικά.
αν ειναι φαση ,σε ανακουφιζει και σε ανανεωνει δεν πειραζει....Αλλωστε απο το ιντερνετ νομιζω οτι κινδυνευουν οι εφηβοι και μοναχικοι ανθρωποι.Εχω την αισθηση οτι εσυ δεν ανηκεις στους μοναχικους, δεν εχεις κανει στην ακρη την πραγματικη ζωη.Οποτε το να απολαμβανεις την εικονικη πραγματικοτητα που προσφερει το διαδυκτιο μπορει να ειναι και λυτρωτικο.Προσωπικα με βοηθαει με βοηθαει να εξωτερικευσω ολα τα εντονα συναισθηματα ειτε αρνητικα ειτε θετικα....αλιμονο στους νεους ανθρωπους που δεν εχουν παρεες και ζουν μπροστα σε μια οθονη , εκει ειναι το ασχημο.
Δημοσίευση σχολίου