Αχυράνθρωποι

Οπου και να γυρίσω τους βλέπω παντού, δίπλα μας, πίσω μας, απέναντί μας. Ανθρωποι υποχείρια άλλων, υπάκουοι, φερέφωνα τρίτων που όμως λένε τη παρόλα τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Οχι, το αποτέλεσμα είναι που μετράει, εκείνο που θα δημιουργήσει εντυπώσεις πρός όφελος των αχυρανθρώπων πάντα ή των πατρώνων τους, σίγουρα όχι για το γενικό καλό. 

Πετάει ο Βορίδης μία ελιτίστικη κοτσάνα που πιθανώς πιστεύει και οι έχοντες τσίπα, φουντώνουν. Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε ίσοι, κάποια γουρούνια είναι πιο ίσια απο τα υπόλοιπα (Τζώρτζ Οργουελ-η Φάρμα των Ζώων), έτσι τα υπεράνω γουρούνια φυσικό είναι να πηγαινοέρχονται με λιμουζινες και όχι με το μετρό, η λιμουζίνα δείχνει κύρος, το λεωφορείο παραπέμπει στη πλέμπα. Οι αχυράνθρωποι που η πλειοψηφία εξέλεξε, μας δίνουν να καταλάβουμε το ύστατο σφάλμα μας. Ο τρόμος για το αύριο μας μέσα στο ελληνικό τοπίο, συνεχίζεται. 

Αραγε, αυτό είναι που θέλουμε, που θέλαμε, γι' αυτό άραγε ζούμε ;