Εχω πρόβλημα γιατί περιμένω πολλά απο τους άλλους. ΟΧΙ να μου δώσουν πολλά, δεν είναι εκεί το θέμα, περιμένω πολλά απο τους χαρακτήρες των ανθρώπων. Εχω αυτό το ΒΛΑΚΩΔΕΣ πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί.
Δεν είναι, ίσως να είναι καλοί πρός τα παιδάκια, γιατί γενικά όλοι φέρονται θαυμάσια σε ένα μικρό παιδάκι, λιγότερο θαυμάσια σε έναν επαναστατημένο έφηβο και εντελώς διαφορετικά σε έναν ενήλικα. Και πού να μπείς σε εργασιακό περιβάλλον όπου ό ένας τραβάει το χαλί κάτω απο τα πόδια του άλλου.
Επίσης βλακωδώς πιστεύω ότι όλοι αγαπούν τον εαυτό τους και αντίστοιχα εκτιμούν ο ένας τον άλλο και τη ζωή γενικά. Με χαλάει δε απίστευτα όταν διαπιστώνω το αντίθετο..και δεν μιλάμε για την που@@@ την κοινωνία, μιλάμε για την οικογένεια και τους φίλους.
Σχετικά με το εικονίδιο δίπλα, το καταλαβαίνω αλλά πώς μαθαίνουμε να ζούμε στο ίδιο κουτί, ε? Οταν ερχόμαστε σε επαφή με άλλους που δεν εκτιμούν το γεγονός ότι ζούν ωραία και καλά, με καλή υγεία? Που είναι μονίμως παραπονούμενοι και αχάριστοι?
Πετάω στα σύννεφα τρομάρα μου και όποτε κατεβαίνω ..στενοχωριέμαι.
12 σχόλια:
κι εγώ δεν ξέρω πώς αν αντιδράσω όταν βλέπω ανθρώπους να μην τους λείπει τίποτα και αν παραπονιούνται. τόση αχαριστία κι απληστία.
και δεν ξέρω αν πρέπει αν τους λυπηθώ μες στη μιζέρια τους ή να τους χώσω καμιά σφαλιάρα μπας και ξυπνήσουν
Αν και η vas περιγράφει αυτό που νιώθω συχνά, από την άλλη είναι καλό το ότι συνεχίζεις να μην τους καταλαβαίνεις.. θέλω να πω, καλή η κατανόηση αλλά μερικές καταστάσεις/στάσεις καλύτερα να μάς μείνουν πάντα ξένες.
μαζί σου ....
όταν κάτι χαθεί -δυστυχώς- θα γυρίσουν πίσω νοερά και θα εκτιμήσουν αλλιώς την κατάσταση. δεν γίνεται να τους το βάλεις στο μυαλό. πρέπει να περπατήσουν το μονοπάτι. χχ
...μην πατας πανω σε χαλια
εκτος κι αν ειναι μαγικα...
..μη σκας... δεν αξίζει..
εγωιστές και αχάριστοι υπάρχουν παντού, υποκριτές ακόμα περισσότεροι....
συνεχίζω να πιστεύω πως πρέπει να τους γράφουμε και να τους αποφεύγουμε..
Καλύτερα μόνη μου στα τρένο,παρά στριμωγμένη σα σαρδέλα να μου κόβεται η ανάσα..
καλημέρα!
vasvoe, γίνομαι θηρίο όταν βλέπω να έχουν ολα τα καλά και συνεχώς μιζέρια αλλά το καταπίνω. Δεν επιτίθεμαι γιατί δεν έχω το δικαίωμα. Ο καθένας όπως θέλει είναι.
citronella, πράγματι προσπαθώ να μην βλέπω, να μην ακούω γιατί στενοχωριέμαι
iolithikos :-)
chloe, το δικό τους να το περπατήσουν, έλα όμως που θέλουν να πατάνε στο δικό μου και να με κατηχήζουν πώς να γίνω άπληστη, άστοργη, ύπουλη κλπ ?
beerman, δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς..τα μαγικά χαλιά είναι μόνο στα παραμύθια
maika, το πολεμάω, να τους βγάλω απο το σύστημά μου, να κτίζω άμυνες όύτως ώστε όταν πετάξουν τις κακίες τους να μην με πληγώνουν.
κάθησε στο σύννεφό σου, άστους να λένε, γέλα μαζί τους και γράφτους όλους...κανονικά.
..εμένα συνεχίζουν να με πληγώνουν.. γι αυτό όταν τους αντιλαμβάνομαι φεύγω πριν τις εκτοξεύσουν... μετά για μένα είναι αργά... με πονάει!
Καμμιά φορά, ακόμα και σήμερα, όταν κατεβαίνω από τα σύννεφα θλίβομαι. Αλλά προσπαθώ να μένω εκεί όσο το δυνατόν περισσότερο μπορώ και να επικεντρώνομαι μόνο στα θετικά στοιχεία. Για τα υπόλοιπα, τους τα χαρίζω.
Ax, δεν μπορώ να σας φθάσω παιδιά, τόσο ψηλά στα σύννεφά σας..κάθομαι εδώ στη Γή και πληγώνομαι..αλλά προσπαθώ
Για να εκτιμήσουν τη ζωή, θα πρέπει να σκεφτούν πρώτα ό,τι ουσιαστικά είμαστε έρμαια της τύχης και της συγκυρίας!Μετά ίσως να εκτιμήσουν αυτά τα αγαθά που έχουνπ.χ. υγεία, καλούς φίλους...
Όχι δεν πετάς στα σύννεφα, απλώς αυτοί πατάνε στη λάσπη!
Δημοσίευση σχολίου