Πάθη

Οι παθιασμένοι άνθρωποι φαίνονται. Ποιοί όμως είναι?

• Δεν είναι αυτοί που κάνουν σέξ όλη την ώρα, το σέξ είναι μία εκδήλωση του πάθους άλλά όχι το ίδιο το πάθος.

Οι εραστές του πάθους είναι όσοι το αποπνέουν απο την ύπαρξή τους. Η στάση, το βλέμμα, ο τρόπος που κινούνται (μερικοί έχουν ένα συγκεκριμμένο λίκνισμα γοφών), είτε είναι ομοφυλλόφιλοι είτε όχι, αδιάφορο, το πάθος ξεχύνεται κακ καλύπτει κάθε είδους έρωτα.

• Δεν είναι αυτοί που σαν μπακούρια αραδιάζουν τα κορμιά τους στα μπάρ περιμένωντας να τους διαλέξουν.

Και όταν κάποια/κάποιος τους διαλέξει μετά να μην μπορούν να αρθρώσουν κίχ, τάχα μου πολλά βαρύς ο μάγκας, "είμαι ότι φαίνομαι", σωστά είσαι άψυχα ανάλατος και φαίνεσαι, μακριά απο μένα, ακόμη τρέχω.

• Δεν είναι αυτοί που σαγηνεύουν με το μπλα μπλά, το πίτσι-πίτσι και την ποίηση να προσπαθούν να ρίξουν κανά γκομενάκι, εί δυνατόν όχι πολύ περπατημένο για να μη φαίνεται η δική τους απειρία.
• Και βέβαια δεν είναι οι σαβουρόγ... αυτοί που οπή νάναι και όπου νάναι, να πάμε να τη βουλώσουμε.

Το πάθος το αποπνέουν κάποιοι άντρες και γυναίκες

• ο τρόπος που μυρίζουν αυτή η έμφυτη μυρωδιά που ανακατεύεται με τα after shave και τα άλλα αρώματα και γίνεται μοναδική στον καθένα
• ο τρόπος που προσφέρουν τον εαυτό τους στο ξένο μάτι, και δεν εννοώ να ξεβρακώνονται ή να μπουμπουλώνονται, το πάθος δεν πάει με το ρούχο ή την απουσία του, το πάθος πάει με το μυαλό του κομιστή.

Ενα λίκνισμα, ένα βλέμμα, μιά λέξη ή μιά διάλεξη.

• Το πάθος δεν έχει να κάνει μόνο με το σέξ, έχει να κάνει με την ύπαρξή μας. Υπάρχουν άνθρωποι που παθιάζονται με την πολιτική, με το γράψιμο, με τις εξερευνήσεις, με μία ανακάλυψη, με τη δημιουργία, με άλλα ανθρώπινα πλάσματα.Δεν είναι ερμαιο, δεν είναι αχαλίνωτο, είναι κτήμα του ιδιοκτήτη.
  
• Το πάθος είμαστε εμείς. Οι κυβερνήτες του και οι δημιουργοί. Ομως δεν "βγαίνει" σε όλους στην ίδια χροιά και βαρύτητα. Σε μερικούς δεν βγαίνει καθολου. Σε άλλους πολύ λίγο ή πολύ.

Καλλιεργείται το πάθος?

Ναί! Με τις σκέψεις μας που δεν προσαρμόζονται στα κουτάκια των άλλων

Οταν αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο και πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων ό,τι μας νουθετούν οι άλλοι.

Λυπάμαι χάσατε. Δεν θα γίνω σαν εσένα μπαμπά-μαμά. Δεν θα γίνω το όνειρό σας. Θαγίνω μόνο εγώ. Τελεία.