Γεύση τριαντάφυλλο

Την είδα στην οδό Αθηνάς, έξω απο την ΕΥΔΑΠ, σήμερα το πρωϊ. Μία νέα κοπέλλα με τζήν, αλαφιασμένο βλέμμα και συγχρόνως πονεμένο. Ρωτούσε κάτι τους περαστικούς που την προσπερνούσαν, κάποιος μάλιστα την έσπρωξε.
Θεώρησα ότι ζητούσε χρήματα.

Με πλησίασε διστακτικά.."Κυρία, δεν θέλω λεφτά" αρχισε να λέει. Τη κυττούσα. Βλέμμα εντατικό, ρυτίδες πολλές γύρω απο τα μάτια και στόμα, απίστευτη αδυναμία, σκελετός ήταν.
"Σας παρακαλώ, μία καραμέλλα θέλω, μήπως έχετε; "
Μόλις είχα αγοράσει ένα τέταρτο καραμέλες Τσάρλεστον, (με γεύση τριαντάφυλλο) για τη κα Π. Της έτεινα όλο το σακουλάκι. "πάρτο", της είπα. Με κύτταξε διστακτικά, "Ολο; Για μένα;"
Το πήρε τρομαγμένη, το πασπάτευε, έβαλε μία στο στόμα της και χαμογέλασε. Μετά αγκάλιασε τη σακκούλα, την έκρυψε μέσα στα ρούχα της και τόβαλε στα πόδια..

Γυρίζω στο κατάστημα με τις καραμέλες..για να αγοράσω νέες.
Ο καταστηματάρχης μου λέει: "Σας είδα πρίν λίγο που δώσατε στο πρεζόνι τις καραμέλες. Φυτεμένη εδώ είναι, κάνει πιάτσα, κάποια στιγμή θα τη βρούν με τη σύριγγα καρφωμένη ". Τι να του πώ, μου ήρθε να σηκωθώ να φύγω. Αλλά του είπα
"Μπορεί όμως να έχει μιά γλυκιά γεύση στο στόμα".

Εβαλα μία καραμέλα στο στόμα μου, η δικιά μου γεύση όμως ήταν πικρή. Φαρμάκι.