Μετά από πολλά χρόνια είδα σήμερα μιά παλιά γνωστή, μιλήσαμε..Είπε ότι
Παραμένει μόνη, δεν θέλει να ξαναφτιάξει τη ζωή της μετά το διαζύγιο
τρώει λίγο,
ασχολείται σχεδόν συνέχεια με το παιδί της,
δουλεύει πυρετωδώς και
δεν κάνει σέξ.
Ποτέ δεν κάνει σέξ είτε με αρσενικούς, είτε με θηλυκούς, είτε με πλαστικούς. .Ούτε που της λείπει λέει..το ξέχασε!!
Αυτό το τελευταίο με τσάκισε.
Πώς ξεχνάς την ηδονή? Πώς βάζεις λουκέτο στις ορμόνες?
Ενας βασανιστικός θάνατος.. μπρρρρ!
8 σχόλια:
Αν μπορει, χαλαλι της. Ισως να μην την βασανιζει
Αλλα δεν νομιζω οτι μπορει κανεις να πιστεψει τετοια λογια, εκτως και εαν ειναι η φιλη depressed, τοτε μπορει να ισχυουν. Αυτα που λεει ειναι μαλλον η ελπιδα οτι αμα στρεψει κανεις το βλεμμα του μακρια απο αυτα που πονουν, τα ξεχνα και παυουν να υπαρχουν. Την χρησιμοποιησα αυτη την μεθοδο 2 ολοκληρα χρονια. Τι συνεβει στο τελος των 2 χρονων; Τοτε αγορασα online (γιατι ντρεπομουνα να μιλησω με καποιον πωλητη) εναν "πλαστικο". Μαλλον χρειαζεται χρονο, θα της ξαναερθει διαθεση για φαγητο, θα ελαττωσει την δουλεια, θα ξανακανει σεξ.
Μαλλον.
Θα ηταν απιθανο αμα εκανε αλλιως...
Να επισημάνω ότι είναι άλλο να διαγράφεις κάτι και εν προκειμένω τις ορμές και άλλο να βάζει λουκέτο;
Στη δεύτερη περίπτωση, κάτι που φυλακίζεις, υπάρχει και περιμένει την απελευθέρωσή του.
Στην πρώτη περίπτωση, αν το θανατώσεις, η ... ανάσταση είναι λίγο δύσκολο να προκύψει.
Συνεπώς νομίζω ότι έχει απόλυτο δίκιο η προλαλήσασα vista.
Μακάρι να μπορέσει να ξανα-ξυπνήσει..στο τέλος τέλος δεν ζούμε για τα παιδιά μας..εντάξει τα προσέχουμε αλλά δεν είναι και το ΑΩ της ύπαρξής μας, όταν φύγουν απο το σπίτι..τι θα μας μείνει?
Την είδα πάντως πολύ σβησμένη..έχουν περάσει 5 χρόνια απο το διαζύγιό της και ακόμη δεν θέλει..ίσως κάποτε να βρεί έναν καλό σύντροφο να την προσέχει..
Marina θα σε μαλωσω... με το ισως καποτε να βρει καποτε ενα συντροφου να την προσεχει...
ειναι σαν να λες...
απο μονη της δεν θα βρει ποτε την ακρη και χρειαζεται τον αλλο και συγκεκριμμενα τον συντροφο.
Δεν ειναι δουλεια του συντροφου να μας θεραπευσει ψυχολογικα, δεν μπορει αυτη η θεραπεια (γιατι ετσι ακουγεται η φιλη σου, οτι εχει μια τετοια αναγκη) να προερθει απο αλλον, εκτως αν αυτος ο αλλος ειναι ψυχολογος και ειναι η δουλεια του, εχει αρα αρκετη αποσταση απο εμας για να μας βοηθησει να δουμε τα πραγματα πιο ψυχραιμα.
Αρνουμαι οτι με τον σωστο ανθρωπο διπλα μας, λυνονται τα δικα μας προβληματα. Σιγουρα ειναι πιο ευκολο αν εχεις την υποστηρηξη του αλλου, αλλα δεν ειναι θεμα του αλλου για να το λυσει, ουτε να προσεχει να μην χειροτερευσει, και ουτε ξαφνικα ω του θαυματος η ψυχη μας αλλαζει, επειδη καποιος συντροφος εμφανιστηκε.
Με συγχωρεις αν ακουγομαι αποτομη, απλα ειναι ενα θεμα που με αγκιζει ιδιαιτερα.
Vista, εγώ φταίω που δεν εξηγήθηκα καλά. Οταν είπα να βρεθεί κάποιος να την προσέχει, εννοούσα κάποιος να σταθεί δίπλα της και να γεμίσει τις μοναχικές στιγμές της.
Είναι δυνατή αυτή η γυναίκα, δεν είναι σαν τις άλλες. Είναι ξένης υπηκοότητας, που ζεί στην Ελλάδα, μόνη, διαζευγμένη από Ελληνα και με παιδί..Οι δικοί της μένουν σε άλλη ήπειρο, πολύ μακριά..δεν έχει η δύστυχη έναν ώμο να ακουμπήσει. Ενα χέρι να της χαϊδέψει τα μαλλιά.
Και εγώ χώρισα παλιά, είχα όμως κοντά μου τη μαμά μου, την οικογένειά μου, είμαι Ελληνίδα, ζούσα εδώ..καταλαβαίνεις τι εννοώ..
Ο σύντροφος για μένα, δεν λύνει τα προβλήματα, απλά προσφέρει μία νότα χαράς. Με αυτή την έννοια το είπα..
Καταλαβαινω απολυτα τι εννοεις, μια απο τα ιδια εζησα και εγω, μονον που εγω ημουνα εδω η ξενη με τους δικους μου στην Ελλαδα. Ευτυχως ομως ημουν πολυ τυχερη που και ολο και καποια φιλη, συναδελφος, ή δεν ξερω εγω ποιος βρεθηκε να μου χαιδεψει τα μαλλια.
Χαιρομαι ομως που εσυ ασχολησαι με την φιλη σου, ισως αυτο ηδη να της προσεφερε μια νοτα χαρας.
Ο καλός σύντροφος μπορεί να είναι η αχτίδα φωτός, η ελπίδα. Όχι η σανίδα σωτηρίας, αλλά εξίσου σημαντικός. Το ίδιο και ο καλός φίλος...
Εμενα μου πηρε επτα χρονια να συνελθω απο το διαζυγιο μου και οσο για το σεξ ουτε καν το σκεφτομουν. Παρολο που ζουσα στην Ελλαδα τοτε ημουνα πιο μόνη απο ποτε. Κανεις δεν με στήριξε, ουτε η οικογενεια,ουτε οι "φίλοι". Απλα προσπαθουσα να επιβιωσω, και να μεγαλώσω την κορη μου.
Επρεπε να γνωρισω τον νυν συζυγο μου, να φυγω απο την Ελλαδα και απο τα σογια που σε τρωνε ζωντανο για να αρχισω να ζω παλι.
Ποναει πολύ ακόμη !!!
Μαρινα ερχομαι Ελλαδα την αλλη βδομαδα 4/1. Θα σου στειλω εμαιλ.
Καλη πρωτοχρονια. Φιλια
Δημοσίευση σχολίου