Οσα χρόνια ζώ βλέπω παντοτεινή φαγωμάρα μεταξύ ιδιοκτητών και ενοικιαστών. Οι μέν, λένε οι ενοικιαστές, έχουν παράλογες απαιτήσεις, προσπαθούν να ξεζουμίσουν τους δέ, τα σπίτια δεν τα συντηρούν κλπ, κλπ.
Οι ιδιοκτήτες απο την άλλη παραπονιούνται ότι οι ενοικιαστές δεν πληρώνουν, καταστρέφουν τα ακίνητα, έχουν 10 μέτρα γλώσσα κλπ., κλπ.
Εγινα χθές μάρτυρας μιάς σκηνής απείρου κάλλους σε μία πολυκατοικία που είχα πάει. Η ιδιοκτήτρια μιάς κάποιας ηλικίας κυρία, ας την πούμε Ρ, ήταν έξαλλη. Επιανε όλο τον κόσμο και έλεγε το πρόβλημά της, σχετικά με την συγκεκριμμένη ενοικιάστριά της που...πέθανε.
Πέθανε λοιπόν η ενοικιάστρια πρίν 5 μέρες. Τον νοίκι του Αυγούστου δεν το είχε βάλει γιατί ήταν στο νοσοκομείο, ούτε και του Σεπτεμβρίου γιατί μόλις είχε βγεί και ήταν στα τελευταία της.
Η Ρ ήταν θυμωμένη πολύ που έχασε τα νοίκια της. Επαιρνε συνεχώς τηλέφωνο της κόρες της και τους ζητούσε να της αδειάσουν το σπίτι (η κηδεία είχε γίνει στις 3/9) για να το επισκευάσει και ξανανοικιάσει. Το γεγονός ότι δεν τις εύρισκε την έκανε να φρενιάζει. Το τι έλεγε το στόμα της δεν λέγεται. Οι κόρες της νεκρής τελικά της είπαν ότι θα αδειάσουν το σπίτι ως το τέλος Σεπτεμβρίου.. Η Ρ. άρχισε να φωνάζει να της βάλουν τα νοίκια που της χρώσταγαν.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΗΤΑΝ Η ΑΣΕΒΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ
Η ενοικιάστρια της Ρ έμενε στο σπίτι της 32 χρόνια!! Στο διάστημα αυτό το επισκεύαζε, πλήρωνε στην ώρα της (μέσω εμβάσματος), το κρατούσε καθαρό, κάθε 2 χρόνια της έκανε αύξηση στο ενοίκιο από μόνης της, ήταν υπόδειγμα ενοικιάστριας και καλός άνθρωπος. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων χαίρονται να έχουν τέτοιους ενοικιαστές.
Μετά όμως πέθανε. Ηταν και 90+ ετών.
Στο όνομα του κέρδους έπρεπε η Ρ να πετάξει έξω τη σωρό της νεκρής και να αναγκάσει την οικογένειά της, άρον-άρον να μαζέψουν τα πράγματα της μαμάς τους, της γιαγιάς τους, της αδελφής τους, χωρίς να έχουν συνέλθει καλά-καλά απο τη λύπη του χωρισμού?
Που είναι η ανθρωπιά?
Τόσα χρόνια να τα πιάνει ήξερε, τώρα όμως που πέθανε η συνάνθρωπος, να τη πετάξει και στο δρόμο?
Ολα για το κέρδος.
Ω! Τι κόσμος μπαμπά!
11 σχόλια:
εχω ανάποδη ιστορία. Κυρία που βρήκα στο δρόμο τυχαία, συναντάται με φίλη της και της φωνάζει 'τασία έχω ευχάριστα νέα. Πέθανε η σπιτονοικοκυρά μου'
Δεν έχει σχέση με ενοικιαστη/ιδιοκτήτη αλλά με τον άνθρωπο
Παντελής έλλειψη ευαισθησίας.
Μα δεν είναι άνθρωποι αυτοί που μας πληρώνουν, είναι παράγοντες συναλλαγών...
Το...καταράμένο το χρήμα δυστυχώς μας κάνει
απ- άνθρωπους!!!
Τρομερη και η ιστορια ,της μαρινας και του Τζιτζίκου,αν και εχω προσωπικες εμπειριες,ως ενοικιαστης.Εγω αυτο που ξερω ειναι οτι τα σαβανα και τα φερετρα δεν εχουν τσεπες.
Tzitziko, καλόόόό! Πέθανα στο γέλιο! Θεία Δίκη! Μου θυμίζεις τη διαφήμιση της Εμπορικής για τα στεγαστικά, που είχε τη φάτσα μιάς ξυνισμένης σπιτονοικοκυράς και έλεγε απο πάνω "Σπίτι με τους δικούς της όρους, ή τους δικούς σας"?
not-the-boy-next-door, ευαισθησία?Αγνωστη λέξη..Σκέψου την οικογένειά της, τα παιδιά της πως θα σκέφτονται έχοντας τόσο αναίσθητη και ασεβή μητέρα, τι κουμάσια θα είναι και αυτά!
jason, μόνο? Γαϊδούρια είναι
sevarose, η απληστία είναι κατάρα τελικά. Πόσα θα φάει πιά? Και με τι τρόπο! Οπως είπες "απάνθρωποι" έχουμε γίνει, θηρία.
horexakia, και εγώ ενοικιάστρια είμαι και το τι έχει δεί το μάτι μου εδω πέρα δεν λέγεται..
Πόσο θλιβερό πραγματικά...
Αλλά δεν είναι μίσος. Είναι κατάφωρη αδικία που δεν υπάρχουν νόμοι να προστατεύουν τους ενοικιαστές.
Και ούτε θα γίνουν. Γιατί ο νομοθέτης έχει δικό του σπίτι, και είναι και ιδιοκτήτης αμα λάχει.
έτσι είναι αυτά... μίζερα και άθλια. και δεν γίνεται τίποτα, ποτέ... συμφωνώ... κόσμος χάλια...
Και δυστυχώς για όλους εμάς έχει φωλιά με τέτοιους εκεί έξω...
Πολύ θα χαρώ να χρωστάω σε τέτοιους ανθρώπους όταν πεθάνω. Η μεταστάσα θα γελάει άραγε η θα κλαίει; Ήξερε κάτι παραπάνω τόσα χρόνια που έμενε εκεί!!
Ανατριχιαστικό......
Δημοσίευση σχολίου