Κάθε τετραετία τα ίδια. Εκλογές. Σημαντικό γεγονός για πολύ κόσμο που κυττάει να βολευτεί και να βολέψει τους δικούς του. Είναι ίσως και το ιδεολογικό (αν και πλέον δεν βλέπω που στέκονται οι ιδεολογίες και που διαφέρουν στην πράξη).
Κάθε τετραετία βρίσκομαι μπροστά απο το δίλημμα.
Τι να ψηφίσω.
Γιατί ποτέ μου δεν ανήκα σε μία πολιτική νεολαία, δεν γαλουχήθηκα υπέρ κανενός κόμματος, οι γονείς μου με κράτησαν μακριά απο την πολιτική και εκ των υστέρων ποτέ δεν με επηρέασαν τα λογείς κομματόσκυλα. Η καριέρα μου ήταν στον ιδιωτικό τομέα, οπότε οι παρατάξεις δεν επέδρασαν και οι φίλοι μου μάλλον προς το χαζοχαρούμενο έφερναν, ποτέ πολιτικά.
Κάθε φορά τα ίδια. ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ. ΟΥΤΕ ΝΑ ΡΙΞΩ ΛΕΥΚΟ/ΑΚΥΡΟ μου αρέσει.
Χρειάζεται να πάρω θέση για κάτι που δεν πιστεύω. Τίποτα δεν θα αλλάξει γιατί δεν θέλουμε να είμαστε κάτι άλλο απο αυτό που είμαστε. Και οι κυβερνήσεις αντικατοπτρισμοί των εαυτών μας.
Ετσι κάθε που έχουμε εκλογές, η ψυχή μου είναι βαριά σαν τούβλο.
9 σχόλια:
Είτε ψηφίσεις είτε δεν ψηφίσεις, δεν πρόκειται να αλλάξεις τίποτε.
Μπορεις να απεχεις αν θες.Δεν θα σου κανει κανενας τιποτε....
Το ίδιο τούβλο αισθάνομαι και γω.
Τσιμεντόλιθος η δικιά μου, ειδικά αφότου αποφάσισα πώς δεν υπάρχει λόγος να έρθω για τις εκλογές... Ακριβώς γιατί σκέφτομαι όπως κι εσύ.
glenn, αυτό με στενοχωρεί γιατί κάποιοι, μάλλον οι πλειοψηφία των Ελλήνων, δεν θέλουν να ορθοποδήσει η χώρα αντίθετα θέλουν να μπατάρει, κι΄άλλο δλδ.
nικολασ.κ. τσακιρησ, χεστηκα αν αστυνομεύονται. Αν μπορούν να με πείσουν να τους ψηφίσω. Οχι με Θα όμως.
πρεζα, δεν με αφήνει η συνείδησή μου να μη συμμετέχω στη χώρα. Οχι πως άμα ψηφίσω θα βγεί αυτό που ψήφισα, χα! πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι βγαίνουν, γαϊδάροι με διαφορετικό σαμάρι
pavlos..sakis. Και τι θα κάνεις?
georgia is coming to town, σε ζηλεύω, μιά χαρά είσαι στη Βουλγαρία δεν χρειάζεται να τρέχεις!.
Καμμια φορα σκεφτομαι πως ειμαι τυχερη που μενω μακρια απο την Ελλαδα και δεν μπαινω στο διλημμα τι να ψηφισω. Απο την αλλη η ψηφος μας ειναι η μονη ελπιδα να αλλαξει κατι.
Να πω την αληθεια, δεν ξερω τι ειναι καλυτερο, αλλα και μενα η ψυχη μου καθε φορα που ο νους μου γυριζει στην Ελλαδα βαραινει.
Συμφωνώ και με τα τούβλα και τους τσιμεντόλιθους και μη σου πω και με τα μενίρ που κουβαλάμε...
Αλλά μακριά σαν την tina και την giorgia, κάθομαι και εγώ στη θέση του παρατηρητή...
Αυτό που με στεναχωρεί παραπάνω, είναι ότι και οι λοιποί στην ίδια θέση κάθονται.
Φιλιά,
Μικρούλι
θα μάθουμε να ζούμε και μ αυτό
Πόσο δίκιο έχεις...
Δημοσίευση σχολίου