Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007

Οι φόβοι μιάς μαμάς

Ηρθε η συνυφάδα μου σήμερα το πρωί και ήπιαμε καφέ. Μιλήσαμε για τις διακοπές και κάτι άλλα αλλά κυρίως μου είπε για τα παιδιά της. Οπως όλες οι μαμάδες θέλει το καλύτερο γι' αυτά. Πολύ φυσικό. Ομως φοβάται. Φοβάται μήπως "πειράξει" κανείς την κόρη της και το γιό της. Τα πάει τα παιδιά απο πίσω. Τσεκάρει τα σπίτια των γνωστών της, ακόμη και τους γονείς των παιδιών.
Πρόληψη.
Ομως αν είναι να γίνει κάτι στραβό, μπορεί να το αποτρέψει?

Προφανώς όλοι οι γονείς σκέφτονται τέτοιες πιθανότητες, εδώ όμως είδα κάτι σαν έμμονη ιδέα.

7 σχόλια:

ramon είπε...

Προσπαθεί σαν όλες τις μαμάδες να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες.

tassoula είπε...

Είναι δύσκολα τα χρόνια.Καμία σχέση με τις μέρες μας που είμασταν όλα τα παιδιά της γειτονιάς όλη μέρα μαζί και οι γονείς ήταν σίγουροι.Αγρίεψαν τα πράγματα και τώρα όλες έτσι σκεφτόμαστε και το κακό είναι οτι πλέον τα παιδιά χάνουν απο νωρίς την αθωωτητα τους και τον αυθορμητισμό.Δεν γίνεται διαφορετικά.Κακώς αλλά δεν γίνεται...

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Μπραβο!!!σωστη η προληψη...αλλα ποσο χρονων ειναι τα παιδια;;;

Marina είπε...

Παύλο, πραγματικά, κάνει ό,τι μπορεί για να καλύψει τις πιθανότητες. Ομως πιο πολύ φοβάται αυτό που δεν μπορεί να προβλέψει.

Τασσούλα, δίκιο έχεις. Στις μέρες μου που έπεφτε και ξύλο με το χάρακα στα χέρια, ή στριμμένα αυτιά, κανείς δεν ασχολείτο μήπως ο δάσκαλος αγγίξει το παιδί, τώρα με το παραμικρό φοβούνται. Τόσα ακούγονται..καμμια μαμά δεν θέλει θύμα το δικό της παιδί.

πρέζα tv, το αγορι είναι στα 11, το κορίτσι στα 9.

μιχαλησ είπε...

Πρέπει, να γίνει κατανοητή η γραμμή που υπάρχει μεταξύ πρόληψης και υπερβολής. Καλή, πολύ καλή η πρόληψη, αλλά σε υπερβολικό βαθμό καταπιέζει και αλλοιώνει προσωπικότητες. Αν τα παιδιά έχουν μάθει να ζουν σε ένα περιβάλλων αποστειρωμένο, δεν θα καταφέρουν ποτέ να λειτουργήσουν σαν ώριμοι άνθρωποι, μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο, στο οποίο πηγάζουν και κίνδυνοι (αν όχι κυρίως κίνδυνοι).

Θέλει μέτρο, όπως όλα. Μέτρο.

An-Lu είπε...

Αν στις ηλικίες που βρίσκονται τα παιδιά δεν έχει προνοήσει να τα διδάξει από νωρίτερα να φυλάγονται, τότε μάλλον για εμμονή μου μοιάζει κι εμένα...

Ανώνυμος είπε...

Η απάντηση στο ερώτημά σου " Ομως αν είναι να γίνει κάτι στραβό, μπορεί να το αποτρέψει? .... "είναι ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ.

Εκείνο που μπορεί να κάνει ο γονιός είναι να χτίσει αρχές στο παιδί του, ώστε να μπορεί μόνο του να κάνει τις επιλογές του.
Δεν εννοώ βέβαια ότι ο γονιός θα αδιαφορεί -όποια κι αν είναι η ηλικία των παιδιών του, ακόμα και .. πενηντάρηδες αν είναι- για τα προβλήματα του παιδιού του και θα είναι απών.
Εκείνο που λέω είναι ότι το στραβό δεν μπορεί να το αποτρέψει!!

(Οι μεγαλύτεροι από εσάς θυμάστε στα αρχαία της πρώτης Γυμνασιου που μαθαίναμε για το παιδί που το είχαν κλείσει οι γονείς του σε ένα δωμάτιο γιατί ο χρησμός έλεγε πως το παιδί θα πεθάνει από το λιοντάρι, και το παιδί πέθανε από μια σκλήθρα ξύλου που μπήκε στο χέρι του, καθώς ζωγράφιζε την μορφή του λιονταριού, που ήταν η αιτία του εγκλεισμού του;)
Την καλησπέρα μου