Ευθραυστα

Τι εύθραυστες που είναι οι ισορροπίες, κάτι σαν λεπτά φυσητά γυαλικά που με το παραμικρό μπορούν να γίνουν θρύψαλλα, τα κομμάτια τους να ματώσουν το κάθε χέρι σαν βελόνες το τρυπούν.

Το 'ιδιο και η υγεία. Την παίρνουμε για σίγουρη και επαναπαυόμαστε. Ενα ατύχημα όμως ανατρέπει τα πάντα.

Προσπαθώ να ζώ σαν σήμερα να είναι η τελευταία μου μέρα στη γή. Ως το βράδυ να έχω κλείσει τις υποχρεώσεις μου, να μη χρωστάω τίποτα και σε κανέναν.

Για τον εαυτό μου είναι εύκολο

Οταν όμως η υγεία των άλλων κλονίζεται, τρομάζω. Γιατί δεν το ελέγχω.