Τετάρτη, Ιουλίου 19, 2006

Illusions

Το κλάμπ ήταν κατάμεστο. Περασμένα μεσάνυχτα κατά πολύ.
Το ζευγάρι με το που μπήκε τράβηξε τα βλέμματα του κόσμου. Εκείνη συνηθισμένη, λεπτή, καστανά ίσια μαλλιά έπεφταν στους ώμους της, καστανά γλυκά μάτια, μεσούλα δαχτυλίδι, τακούνια όχι πολύ ψηλά..μιά ωραία κοπέλλα, τίποτα περισσότερο. Εκείνος, αχ! εκείνος..τράβηξε όλα τα βλέμματα του γυναικείου και μη κόσμου. Ψηλός, γεροδεμένος, ωραία στιλπνά μαλλιά με κόψιμο που του πήγαινε, σαν να κάνανε και λίγο μπούκλα, ηλιοψημένος αλλά όχι ψητός στον ήλιο......τα μάτια του σκούρα πράσινα, μεγάλα με πυκνά τσίνορα ατένιζαν, σαν να πέρναγαν μέσα απο το είναι σου, ζάλη και πόθο έφεραν στις γυναίκες που πέσανε μέσα τους.. Ενα ωραίο Τ-shirt, τίποτα κραυγαλέο, στενό το παντελόνι στον καβάλο, ζηλιάρικα κρυφοκύτταζαν οι αρσενικοί θαμώνες τους κοιλιακούς (μά πόσες ώρες τρώει στον πάγκο, γμτ!!) baggy ελαφρώς τα παντελόνια πρός τα κάτω, άρωμα αρρενωπό και ελάχιστο..
Το ζευγάρι ήπιε νωχελικά το ποτό του, αδιαφορώντας για το χάος που σκορπούσε γύρω του. Εσκυψε ο νεαρός και φίλησε ελαφρά το μάγουλο της κοπέλλας του. Μεμιάς τα γυναικεία βλέμματα κόλλησαν στον πισινό του, σαν Κούρος, μικρός και χυμώδης φάνταζε μέσα απο το λεπτό ύφασμα, έρμαιο στην φαντασία του οποιουδήποτε...κοκκίνησαν μερικές και μακάρισαν το μισοσκόταδο για τις παθιασμένες σκέψεις τους.. Εκείνος κύτταζε την κοπέλλα του στα μάτια, εκείνη χαμογελούσε με νόημα.
Δεν έμειναν πολύ. Πρός μεγάλη λύπη των θαμώνων, έφυγαν λίγο αργότερα.
Φθάσανε σπίτι τους. Μπήκαν μέσα και φιλήθηκαν. Εκείνη πήγε να ανάψει τα φώτα και να βάλει λίγη μουσική. Εκείνος πήγε στο μπάνιο. Αναψε το φώς.
Προσεκτικά έβγαλε τους πράσινους φακούς επαφής απο τα μάτια και έβαλε λίγο κολλύριο γιατί έτσουζαν..απο τους καπνούς. Τα μάτια του ήταν συνηθισμένα, μαύρα θαρρώ. Επλυνε το πρόσωπό του με νερό για να φύγουν οι πούδρες που του σκέπαζαν κάποιες μικρές ρυτίδες στα μάτια και του έδιναν ηλιοψημένη όψη.
"Με πήραν τα χρόνια" σκέφτηκε..
Εβγαλε και το περουκίνι απο το κεφάλι του και το ακούμπησε στο πλυντήριο δίπλα.. ,,μελαγχολικά αναπόλησε τα αληθινά του μαλλιά, τώρα μόνο για καράφλα τάληρο μπορούσε να παινεύεται..
"αχ που πήγαν τα μαλλάκια μου" σκέφτηκε την ώρα που έβγαζε το παντελόνι του. Εβγαλε και τον κορσέ, ούφ! του είχε κόψει την ανάσα δεν τον άντεχε πιά!. Η χαλαρή κοιλιακή χώρα αναστέναξε και εκείνη, κόντευε να λιώσει απο τη ζέστη της φυλακής της.
"Ακόμη και να λιώσω στα ροκανίσματα, δεν μαζεύονται οι λαπατσούρες..δεν το γλυτώνω το νυστέρι μου φαίνεται".
Εκανε ένα χλιαρό ντούς για να ανανεωθεί και χώθηκε στις πυτζάμες του.
"Διόλου σέξυ είναι η πραγματικότητα"...
πήγε στο σαλόνι.. τον περίμενε με το ποτό στο χέρι.."
"Αγάπη μου", του ψιθύρισε
Και εκείνος ξέχασε τους μύθους και εγινε Αυτός. Μόνο για κείνη.
Την αγάπη του.

Κυριακή, Ιουλίου 16, 2006

Ο φαρμακοποιός

Αναρωτιέμαι τι αισθάνθηκε και τι σκέφτηκε ο εν λόγω επαγγελματίας όταν όρμησε στο φαρμακείο του η κα Θεαθεινίδου έξαλλη, αγνόησε τους παρευρισκομένους και με επιτακτική φωνή του ζήτησε να τις πουλήσει, τώρα αμέσως φ ό λ ε ς γιατί
όλα τα σκυλιά της περιοχής μπήκαν στον κήπο της,
ξέθαψαν τα λουλούδια της,
χάλασαν τα παρτέρια,
λέρωσαν με κακά και ούρα τα πάντα και εγκατεστάθησαν διότι
μύρισαν τη σκυλίτσα της που είχε μπεί σε περίοδο οίστρου.
- "Δεν πουλάω κυρία μου φόλες, ούτε φτιάχνω, ούτε ξέρω πως και απο τι φτιάχνονται" της απάντησε ο ατυχής. "Αν σας ενοχλούν οι σκύλοι να ψάξετε για τους ιδιοκτήτες τους και να τα βρείτε μεταξύ σας".
Καταθυμωμένη που δεν την εξυπηρέτησε ο φαρμακοτρίφτης, πήγε στο κοντινώτερο Αστυνομικό Τμήμα να κάνει καταγγελία για παντός υπευθύνου ιδιοκτήτη σκύλου.
Μετά αγόρασε κλεφτοφάναρο και την έστησε κοντά στην πόρτα παρακολουθώντας το δρόμο ΄μήπως και εμφανισθούν οι σκυλο ιδιοκτήτες..
Αυτό που με εντυπωσίασε δεν είναι το προφανές αλλά η ευκολία με την οποία αποφασίζουμε να σκοτώσουμε παρά να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

Πέμπτη, Ιουλίου 13, 2006

Μία ερώτηση κα Αγγλικού

να σας κάνω..


Πώς δηλαδή η "Λάρισα" έχει ένα "Σ" και η αυτοματη μετάφρασή της με λατινικούς χαρακτήρες της πολλαπλασιάζει το "σ" σε 2? Τι της προέκυψε της άμοιρης, αλλιώς να τα γράφουν και αλλιώς να τα μεταφράζουν? Μήπως το σωστό είναι με 2 σ και δεν διορθώθηκε εγκαίρως? Αυτή η πινακίδα με κατέστρεψε Μίς, γιατί οι Ιρλανδοί φίλοι μας που κάτι σκαμπάζουν απο ελληνικά ήθελαν να μάθουν πρός τι η διαφορά, θεώρησαν ότι κρυφά νοήματα υποθάλπτονται μέσα στην μίζερη ζωή μας..


Ασε δε αυτό
Σε κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης να φαντάζει η έλλειψει του στοιχειώδους. Αν δεν ξέρετε, ρωτήστε, αλλά να μην γινόμαστε περίγελως.. επιτρέπεται προφανώς η ρίψη στο πάτωμα, μέσα στην τουαλέτα, έξω απο το παράθυρο και ότι άλλο θα σκεφτεί ο άμοιρος τουρίστας..
Οπως και σε εκείνο το εστιατόριο στην Πελοπόννησο που στο μενού έγραφε πως σερβίρονται "τηγανιτά inkstands" εννοώντας προφανώς τα καλαμαράκια και όχι μελανοδοχεία..
Και μετά λέμε ότι ο καλός τουρισμός δεν έρχεται στην Ελλάδα. Εντάξει δεν φταίνε μόνο τα μενού και οι πινακίδες, φταίνε όλα.
Και οι σημάνσεις ή η έλλειψή τους. Η αυτό το φοβερό κοντά στο αεροδρόμιο του Ελ. Βενιζέλου, να μιά ταμπέλα " Κορωπί North". Γουότ ισ Κοροπι? Τι καταλαβαίνει ο ξένος με αυτό?
Τίποτα δεν καταλαβαίνει, ή μάλλον καταλαβαίνει ότι πάτησε το πόδι του όχι σε χώρα της ΕΕ, αλλά στον Γ' Δ΄Ε' κόσμο που ούτε αγγλικά δεν μιλάνε..

Κυριακή, Ιουλίου 02, 2006

Lifestyle



"Ενα σπιτικό χωρίς γάτα - μιά καλοταϊσμένη, καλοχαϊδεμένη και τιμημένη όπως της πρέπει γάτα - μπορεί ίσως να είναι ένα τέλειο σπιτικό, όμως
πώς γίνεται να το αποδείξεις?"










Απόσπασμα απο το βιβλίο "Η τέχνη της καλοπέρασης" του Μαρκ Τουέϊν εκδόσεις Νάρκισσος