Σάββατο, Αυγούστου 22, 2009

Δωρεές οργάνων

Διάβασα σε αυτό το άρθρο εδώ, για κάποιον που αποφάσισε να χαρίσει το ένα νεφρό του σε όποιον είχε ανάγκη. Παρόλλο που η οικογένειά του και ο σύντροφός του είχαν αντίρρηση, εκείνος συνέχισε να επιθυμεί να σώσει έναν άγνωστο.
Μπήκε λοιπόν στο Ιντερνέτ και βρήκε ένα πρόγραμμα ασθενών που ζητούσαν απεγνωσμένα 1 νεφρό για να ζήσουν. Το πρόγραμμα είχε φωτογραφίες και ιστορικό. Ο Δωρητής μας, ανέτρεξε τους ασθενείς και κατέληξε στην κα Τ, ετών 65, όπου αποφάσισε αν συμβάδιζαν ιατρικά τα νεφρά τους, αυτή να το έπαιρενε.. Μετά απο εξετάσεις και πάρε δώσε, βρήκαν οι γιατροί ότι όντως τα νεφρά τους ήταν συμβατα, έγινε η εγχείρηση και...θα τελείωνε η ιστορία εδώ αν δεν είχε και συνέχεια..

Λόγω της φύσεως της δωρεάς, ανακατεύτηκε το τοπικό ραδιόφωνο και οι κάμερες και ο Δωρητής έγινε κάτι σαν στόχος θετικών αλλά και αρνητικών σχολίων.

Μερικοί είπαν ότι ήταν σωτήρας, ηρωας, θεός που στα καλά καθούμενα έδωσε ζωή σε έναν άγνωστο συνάνθρωπο

Αλλοι πάλι είπαν ότι είναι παλαβός, ανισόρροπος, freak, αηδιαστικός, τον έπαιρναν τηλέφωνο και τον έβριζαν, τον απειλούσαν να τον σκοτώσουν.


Κάποιο κατέκριναν το σύστημα επιλογής που χρησιμοποίησε. Οτι δηλαδή δεν ήταν ανώνυμος-αφανής δότης αλλά το έπαιζε και λίγο θεούλης επιλέγοντας τους ασθενείς που θα είχαν το πολύτιμο μέλος του. ..αντί να περιμένει τους γιατρούς να επιλέξουν τον πρώτο της λίστας για μεταμόσχευση.


Κατακρίθηκε πάρα πολύ αυστηρά για αυτή του τη πράξη απο τα media που βρήκαν ευκαιρία για πολλές συζητήσεις.

Αναρωτιέμαι μόνο γιατί αφού ήθελε να κάνει το καλό..δεν το άφηνε να πέσει στο γιαλό..Ας το πάρει το νεφρό του ο/η/ ένας άνθρωπος ανώνυμος... γιατί έπρεπε να επιλέξει? Απο την άλλη πάντα κάποιος δεν επιλέγει, κάποιος γιατρός κυρίως για το ποιός θα πάρει την ευκαιρία και ποιός όχι; Ηθικό το δίλημμα.
Εσείς τι λέτε;


.....................

Είμαι πολύ ευαίσθητη στο θέμα δωρεάς οργάνων, γιατί είμαι δωρήτρια και σώματος και οργάνων.