Υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπάμε
Υπάρχουν άνθρωποι που τους μισούμε
Υπάρχουν άνθρωποι που μας είναι αδιάφοροι
αλλά
υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουμε ούτε να τους ξέρουμε.
............................................
Και αυτοί οι τελευταίοι δυστυχώς μόνο απο κοντά μας δεν το κουνάνε. Είτε μας κυβερνούν, είτε βρίσκονται στον οικογενειακό μας κύκλο, δεν μας ωφελούν, αντίθετα η παρουσία τους μας βλάπτει.
Σαν μύξες μας κυνηγάνε, κολλάνε επάνω μας και λερώνουν.
Οχι ανεπανόρθωτα, αλλά έστω και προσωρινά τη ζημιά τους τη κάνουν.
Αν αντιδράσουμε, γίνονται ομηρικοί καυγάδες και γατζώνονται όλο και πιο πολύ
Αν δεν αντιδράσουμε, θεωρούν ότι έχουν το πάνω χέρι, έτσι γατζώνονται όλο και πιο πολύ.
Η φυγή είναι μία λύση
Πόσοι όμως απο εμάς μπορούν να φύγουν?
Είμαι δειλή. Δεν μπορώ να κόψω το λώρο.
7 σχόλια:
Νομίζω πως σ' αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεσαι κάποιον να σε στηρίξει για να μπορέσεις να κάνεις το αποφασιστικό βήμα!
Ποιος σε πείραξε, Μαρινάκι;
για να φύγεις, πρέπει να σου κοπεί η αναπνοή αλλά για να σου κοπεί πρέπει να βουλιάξεις πολύ βαθειά!...
Μαρίνα μου δεν νομίζω πως είναι θέμα δειλίας.
Πιστεύω πως υπάρχουν πολλά που μας κρατούν ακόμα και από ανθρώπους που θέλουμε να κρατήσουμε μακριά μας.
Όταν με ψυχρή λογική τα αντιμετωπίσεις αυτά και όχι με το συναίσθημα, τότε έχεις ήδη φύγει....
Έρχεται η στιγμή, ίσως με κάποια καθυστέρηση. Έτσι όμως η "απομάκρυνση από το ταμείο" γίνεται πιο αναίμακτα, πιο αδιάφορα. Αφού έχουμε περάσει από 1000 καρφιά...
Να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Τουλάχιστον εδώ. Εχω πελώριο πρόβλημα. Η κα Π (μακρινή θεία ετών 86 που απο το 2003 μένει κοντά μας, αλλά όχι και στο ίδιο διαμέρισμα)τσακώνεται άσχημα με τα πεθερικά. Εχουν γίνει κώλος και αποφεύγουν οι μέν τη δε. ΚΑι βρίσκομαι στη μέση και τ' ακούω απο παντού. Η Π τους βρίζει σε μένα ελπίζοντας να τα μεταβιβάσω και να γίνει τζερτζλελές. Αλλά εγώ δεν κάνω κουτσομπολιά. Ετσι με "τιμωρεί" σκαρώνοντας μου και απο ένα πρόβλημα.
Εχει γίνει η ζωή μου κόλαση. Ενώ περίμενα να έχω προβλήματα με τα πεθερικά-ξαδέλφια-συνυφάδια, τρώω ανάποδες απο το ίδιο μου το σόι.
Αν αντιδράσω σκαρώνει ένα ατύχημα και τρέχουμε σε γιατρούς
αν δεν αντιδράσω βρίζει-καταριέται κλπ απο το πρωϊ ώς το βράδυ.
Για να μιλήσω λογικά δεν τίθεται θέμα...έχει το ακαταλόγιστο - όλοι της χρωστάνε.
Για να φύγω αποκλείεται, μόλις ήρθα εδώ.
σε νιωθω..
Δημοσίευση σχολίου