Σάββατο, Οκτωβρίου 18, 2008

Ζητείται αμπιγιέζ - έμπειρη ενδύτρια

Εχω μεγάλο πρόβλημα με την επιλογή ρούχων. Ποτέ δεν έχω αρκετά, αυτά που έχω είναι σχεδόν πάντα ακατάλληλα για την περίπτωση που τα θέλω και όσες φορές πάω στα μαγαζιά να ψωνίσω (όποτε), πάντα παίρνω ότι μου γυαλίσει, άσχετα με τις ανάγκες μου και τα trends της εποχής. Ετσι καταλήγω να ντύνομαι σαν "τη ξαδέλφη απο το χωριό" δλδ, να φοράω αλλα αντ' άλλων.

Παράδειγμα:
Με καλεί μιά φίλη έξω για μεσημέρι. Φοράω ένα παντελόνι, ίσιο παπούτσι, μία ωραία μπλουζίτσα, αν κάνει κρύο ένα δερμάτινο τζάκετ. Και βλέπω τη φίλη μου με ταγιέρ, γόβες και μαλλί απο το κομμωτήριο.
Μας καλούν σε ένα εστιατόριο έξω βράδυ. Φοράω ένα παντελόνι, γόβα, μία ωραία μπλούζα (πουλοβεράκι αν είναι χειμώνας) ένα σακάκι απο πάνω. Τις βλέπω να φοράνε φόρεμα μαύρο, πλούσια τα φο μπιζού ή αληθινά δεν ξέρω, απίθανο μακιγιάζ, ενα στύλ..μίνι δεξίωσης.
Πάω σε ένα θέατρο. Φοράω ταγιεράκι με τακούνι. Δίπλα μου όλοι με κάζουαλ, χαλαρά. Είμαι μύγα μές το γάλα.
Το χειρότερο το έπαθα σε μία πολιτιστική εκδήλωση με ποτό. Φόρεσα κάτι καλό (παντελόνι-μπλούζα λαμπερή) για μένα και τις είδα όλες με τουαλέττες αποστράπτουσες και 15ποντες γόβες. Να πέσω σε κάποιο πηγάδι, να εξαφανιστώ.

Οσο ζούσε η μάνα μου, που ήταν πολύ κοκέτα, ήταν όλα εύκολα. Πηγαίναμε μαζί σε συγκεκριμμένα καταστήματα που ήξερε εκείνη όπου έμπειρες αμπιγιέζ μου δίνανε πάντα αυτά που μου πήγαιναν, ωραία κομμάτια και πολύ καλές τιμές. Ετσι θεωρούσα το να ντύνεται κανείς φτηνά και ωραία σαν εύκολη δουλειά. Το πόσο δύσκολο είναι αυτό, το είδα όταν πέθανε η μαμά μου. Καταστήματα ρούχων υπάρχουν παντού. Το πρόβλημά μου είναι ότι θέλω μία/έναν ενδύτρια ή αμπιγιέρ (αν είναι άντρας) , να με βοηθήσει να συνδυάζω τα ρούχα που μου πάνε. Αυτό που συνήθως βρίσκω είναι ή αδιάφορες πωλήτριες ή άσχετες που προκειμένου να πουλήσουν θα με ντύσουν σαν λατέρνα και θα με ξαποστείλλουν να τρομάζω τον κόσμο.

Και δεν μου βγαίνει καθόλου να τρώω το χρόνο μου στα ρούχα. Το να πηγαίνω στα καταστήματα για ψώνια ρούχων είναι αγγαρεία για μένα. Προτιμώ να πάω σε ένα μουσείο, να δώ μία έκθεση, να περπατήσω τη Διον. Αεροπαγίτου-Ηρακλειτου-Θησείο, σε καμμιά έκθεση βιβλίου, βόλτα οπουδήποτε εκτός απο τα μαγαζιά. Κι αν είναι να πάω μαγαζιά καταλήγω σε εκείνα με gadgets, μουσική, βιβλιοπωλεία, αξεσουάρ ή στο Χόντο όπου παίρνω βόλτα τα αρώματα και τα καλλυντικά.

Υπάρχει κανείς να με βοηθήσει;

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Nomizw oti den xreiazesai kammia apolytws voitheia,
Marina. Mipws afto pou se enoxlei einai i gnwmi pou tyxon exoun oi alloi yia esena? Who cares? Ma pisteveis alitheia oti xeroun oles oi alles gynaikes kai ntynontai kalytera? Den tha to elega, mia kai to styl ntysimatos einai kati to poly proswpiko kai yiati diladi prepei oles oi gynaikes na forane paromoiou styl rouxa otan vgainoun exw? Ex allou esy i idia paradexesai oti:
'δεν μου βγαίνει καθόλου να τρώω το χρόνο μου στα ρούχα. Το να πηγαίνω στα καταστήματα για ψώνια ρούχων είναι αγγαρεία για μένα. Προτιμώ να πάω σε ένα μουσείο, να δώ μία έκθεση βιβλίου, βόλτα οπουδήποτε εκτός απο τα μαγαζιά.
Den eimaste loipon oles oi gynaikes ta idia kai den katalavainw yiati tha prepei na ginoume.
Ekei akrivws einai i omorfia tou kathenos anthrwpou...

Βe yourself no matter what they say! (An Englishman in NY) Sting

Anna

Ανώνυμος είπε...

Μαρινάκι, διαπιστώνω ότι μου θυμίζεις όλο και περισσότερο κάποια πολύ γνωστή μου :)

λοιπόν για τα ρούχα η βασική αρχή για να εισαι πάντα οκ είναι να ντύνεσαι πάντα λίγο πιο απλά από τους άλλους..
τι εννοώ?
πότε ένιωσες χειρότερα???
φαντάζομαι όταν πήγες με ταγιέρ κάπου όπου όλοι ήταν κάζιουαλ...παρά το αντίθετο...σωστά???
αυτό να το θυμάσαι κάθε φορά που είσαι σε ένα χώρο...
να ντύνεσαι πάντα απλά,άνετα, να είσαι ο εαυτός σου και να χαμογελάς..αυτό αρκεί... κερδίζεις πάντα

καλή νύχτα:)

Marina είπε...

Αννα, έπεσες εντελώς διάνα. Διαβάζοντας το σχόλιό σου συνειδητοποιώ ότι η γνώμη πιο "καλοντυμένων" ανθρώπων απο εμένα με τρομοκρατεί. Ο καλοντυμένος βέβαια μπορεί να τρώει πάρα πολλά χρήματα μόνο σε ρούχα, τα μοντέλλα π.χ. όπου τους δίνουν τα ρούχα τσάμπα για διαφήμιση ή οι πολλοί πλούσιοι. Εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος αλλά ακόμη κι αν είχα τόσα λεφτά, δεν θα τα έτρωγα στα ρούχα.
Γνωρίζω 2 άτομα "κολλημένα στα ρούχα" που πάντα φοράνε τον ουρανό με τ' αστρα και η διαφορά μας είναι αισθητή, όταν βρισκόμαστε στον ίδιο κοινωνικό χώρο. Ο άντρας μου λέει να σκεφτώ ότι οι συγκεκριμμένες μόνο τα ρούχα έχουν για να δείχνονται, δεν υπάρχει κάτι άλλο και ότι για να τα πληρώνουν παίρνουν και μερικές πι***ες. Συνειδητοποιώ ότι τρομοκρατούμαι απο το στύλ αυτών των ανθρώπων που είναι ξένοι στα δικά μου ιδεώδη..όμως τραβάνε των ανδρών τη προσοχή. Χωρίς αυτές, συνήθως εγώ τραβάω τη προσοχή του κόσμου όλου (Κριάρι γαρ).
Χρειάζεται να τις ξεπεράσω!
Το ρητό του Sting σοφώτατο, το σημειώνω. Σε ευχαριστώ πολύ.

Κασταλία, ένοιωσα χειρότερα στη πολιτιστική εκδήλωση, όταν οι άλλες γυναίκες φοράγανε μακριές τουαλέττες. Για τη γνωστή σου δεν ξέρω..θα σε επισκεφθώ να δώ. Θα μπορούσα να αγοράσω κάποιο μακρύ φόρεμα..όμως τα λυπάμαι τα λεφτά να τα δώσω για 1 φορά και μετά να το φάει το ντουλάπι!. Γιατί όταν είσαι με την ίδια ομάδα ανθρώπων δεν μπορείς να φοράς το ίδιο συνέχεια..οπότε μπαίνω σε οικονομικό αδιέξοδο.

Ανώνυμος είπε...

θα σου προτείνω κάτι τετριμμένο μεν , σίγουρο δε....
ένα σκέτο , μα τελείως σκέτο μαύρο φόρεμα... ή έστω δύο...ένα αμάνικο με V και ένα μακρυμάνικο ελαστικό ζέρσευ κατά προτίμηση .... ΄μέτριο μήκος στο γόνατο και χωρίς φρου φρου....
περνάς όλοοοο το χρόνο καλυμμένη από το άγχος του τι θα φορέσεις... καλό είναι να επενδύσεις λίγα παραπάνω χρήματα όχι τόσο για την φίρμα αλλά για την ποιότητα....
αν μάλιστα το ράψεις κιόλας θα είναι ακόμα καλύτερα....
αλλάζεις μόνο αξεσουάρ... και πανωφόρια, σακάκια, μπουφανάκια , παπούτσια , μπιζού... πας στην κυριολεξία παντού!!!! από το πρωί ως το βράδυ....

Ανώνυμος είπε...

Marina, xairomai pou se voithisan ta sxolia mou. Meta xehasa na sou pw kai to allo. An den mas kanoun kapoioi anthrwpoi pou koitazoun ta rouxa twn allwn mono kai oxi to periexomeno tous, mipws einai kairos na tous
antikatastisoume kai na vroume kapoious allous pou exoun periexomeno anti mono epifaneia kai lousa?
Filakia
Anna

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Θεωρώ ότι δεν χρειάζεσαι ενδυματολόγο ή αμπιγιέζ. Οταν νοιώθουμε άνετα με τον εαυτό μας, δεν μας δίνει τίποτε παραπάνω το κατά τους άλλους "σωστό ντύσιμο". Και πιστεύω ότι εσύ με την Μαρίνα νοιώθεις μια χαρά. Συνέχισε να καταναλώνεις τον χρόνο σου σε πράγματα που πραγματικά σε γεμίζουν (μουσεία, βιβλία κλπ)και σκέψου αυτό που σου είπε ο Κ. Συμφωνώ μαζί του απόλυτα, κάποιοι μόνο από τα ρούχα, μπορούν να δείχνονται. Φιλιά

Lina είπε...

κάτι που κάνει μια φιλη μου και μου αρέσιε πολύ είναι ότι έχει 2-3 απλά, κλασικά κομμάτια. μαύρο φόρεμα πχ, ένα ωράιο απλό κοστούμι και ένα καλό παντλεόνι με άσπρο πουκάμισο και διαλέγει κάθε χρονο ωραία αξεσουάρ.

μπουτονιέρες, ζώνες, φουλάρια, πασμίνες κτλ. οπότε κρατάει το φόρεμα αρκετά χρόνια και το εμπλουτίζει με φανταιζί και ταιριαστα με την περιπτωση αξεσουάρ.

desa είπε...

μήπως υπάρχει πρόβλημα συνεννοησίας με τις φίλες σου?

desa είπε...

εγώ που δεν είμαι του κυριλέ ντυσίματος αν με καλούσε φίλος για φαγητό οι 2 μας δε θα πήγαινα με πουκάμισο

marianaonice είπε...

Νάμαι κι εγώ!!
Λοιπόν Μαρίνα είμαστε ομοιοπαθείς!!
Το ίδιο χάλι κι εγώ!
Ποτέ δεν νοιώθω in ρε παιδί μου όπου κι αν πάω έχω κάνει λάθος ντύσιμο εγώ ή οι άλλοι βρίσκονται αλλού γι' αλλού!!
τι να πω! Παραιτήθηκα πλέον και φορώ ό,τι εγώ θεωρώ καλό, να το νοιώθω άνετο πάνω μου και να μου πηγαίνει κάπως! Από εκεί και πέρα μπορεί να εμφανιστώ και με τζιν σε δεξίωση κοσμική!
Χαχαχαχαχα!!!!
Μην αγχώνεσαι λοιπόν! Η αρμονία πρέπει να υπάρχει μέσα μας και τότε η αντανάκλασή της προς τα έξω είναι δεδομένη, ανεξάρτητα με το ντύσιμό μας!
Χάρηκα που σε γνώρισα!
:))

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν έχεις όντως πρόβλημα στην επιλογή του κατάλληλου συνόλου όπως ισχυρίζεσαι,αλλά θα χαρώ πολύ να σε βοηθήσω όπως μου ζήτησες!Ένα είναι σίγουρο,το shopping για μένα δεν είναι αγγαρεία..άφησε μου αν θέλεις ένα μέιλ στο μπλογκ μου για να επικοινωνήσω μαζί σου!
Φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

modeling.gr & θα βρεις στυλιστες!