Κυριακή, Οκτωβρίου 30, 2005

"Πώς πέρασα το σβκ"


Ετσι γράφαμε παλιά στο Δημοτικό, έπρεπε οπωσδήποτε να ενημερώσουμε τους δασκάλους μας πρώτα και την υπόλοιπη τάξη με τα κατορθώματά μας.


Πάντα περίμενα με αγωνία τις εκθέσεις αυτές, με ζήλια ίσως, μήπως τα κατορθώματα κάποιου άλλου παιδιού λάμψουν περισσότερο απο τα δικά μου ...και για να το αποφύγω αυτό έλεγα και αντίστοιχα έγραφα ψέμματα με ουρά...
Και έλαμπα στην τάξη μέχρι την ημέρα που πήγε η μητέρα μου στο σχολείο για να ρωτήσει για την πρόοδό μου, ντυμένη με ένα χαρούμενο πράσινο ταγιεράκι, για να λάβει ένα υποτιμητικό βλέμμα απο τη δασκάλα μου, γιατί στην προηγούμενη έκθεση είχα γράψει πως παρευρέθην στην κηδεία του παππού μου (τον οποίο δεν γνώρισα γιατί είχε πεθάνει 10 χρόνια πρίν γεννηθώ) και όλη η τάξη γόγγυζε και η δασκάλα σφούγγιζε τα μάτια της απο τη συγκίνηση και νά που μπροστά στα μάτια της η σιχαμένη η μητέρα μου ντυμένη στα πράσινα χωρίς καθόλου σέβας!. Και της είπε "συλληπητήρια για τον θάνατο του πατέρα σας", και η μαμά μου είπε "Τι εννοείτε?" Και αφρίζουσα η δασκάλα της εξήγησε πώς για λόγους τάκτ, έπρεπε να φοράει ένα πιό σκούρο ταγιέρ, τι θα πούν οι υπόλοιπες μητέρες που την βλέπουν? Και βέβαια η αλήθεια έλαμψε, όπως έλαμψαν και στα μάγουλα μου τα χαστούκια της κας Γεωργίας την επομένη, με το καλημέρα..
Εκτοτε ποτέ δεν ξαναείπα ψέμματα. Αλλά επειδή μου έχει μείνει το πάθος την έκθεσης ( εξ ού και οι σεντονιάδες των blogs μου) γράφω χωρίς περιαυτολογίες για το πώς έφυγε η μούχρα της λύπης και διαλύθηκε μέσα στα σύννεφα..

Λοιπόν το σβκ, το περάσαμε στο σπίτι μιάς πολύ καλής φίλης στον Διόνυσσο, σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος.. Πήγαμε περίπατο με το σκυλάκι της μέσα στα δένδρα που άλλα ρίχναν τα φύλλα τους και άλλα όχι, μαζέψαμε κόκκινα φύλλα και κουκουνάρια, φάγαμε ινδικό φαγητό που μόνοι μας μαγειρέψαμε, γίναμε και λίγο πίττα, είδαμε μετά την "Δασκάλα με τα Χρυσά Μαλλιά", με Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ (σωστό θρεφτάρι), Καλογήρου, Ζερβό, λές και είχαν βγεί απο το κομμωτήριο αυτά τα χρυσά μαλλια.. μα κάτι πράγματα που γίνονται στις ελληνικές ταινίες, λές και ο σκηνοθέτης πρώτα καπνίζει φούντες και μετά κάνει τη δουλειά του. Στην Κατοχή, υποτίθεται ο κόσμος πεινάει και η Βουγιούκλω με μαύρα ρούχα και μπορντώ καλσόν!!!, άσε πιά το ματοτσίνορο κάγκελλο απο τη μάσκαρα!
Συγχρόνως παρακολουθούσαμε και την "Ιταλίδα απο την Κυψέλη" με τον Αλεξανδράκη και την Μάρω Κοντού, Γιουλάκη, Βογιατζή και σχολιάζαμε τις τρέλλες της σκηνοθεσίας, στο έργο με την Κοντού έμπαινε ο ένας, έβγαινε ο άλλος λές και το σπίτι αντί για πόρτα είχε κουρτίνα.. κοιμηθήκαμε σχεδόν ξημερώματα..

Αντε, και του χρόνου!

10 σχόλια:

ViSta είπε...

Εχουν την πλακα τους αυτες οι παλιες ταινιες. Και που να φανταστει κανεις πως οταν τις βλεπαμε οταν ημαστε παιδια, κορομυλο έτρεχε το δακρι.
Ωραιες οι φωτογραφειες σου, ωραιες και ηρεμες.
Να εισαι καλα!

Unknown είπε...

Παρ'ολη την υπερβολη ακομη πεθαινω στο γελιο με την Ιταλιδα απο την Κυψελη.

Οσο για την Βουγιουκλω, δεν την αντεχω.
Ειμαι μαλλον Καρεζη-φαν, ειδικα εκεινο το δεσποινις Διευθυντης, αξεπεραστο!!!!

Χαιρομαι που εισαι καλυτερα.

x είπε...

αυτό είναι το ΤΕΛΕΙΟ σβκ κατά τη γνώμη μου

Marina είπε...

Ναι! Ενα σβκ χαλαρό και ψιλο- ανόητο, όταν δεν έχεις τίποτα να κάνεις και πεθαίνεις στα γέλια με την Κοντού και τον Βέγγο..

Mikrouli είπε...

είναι και αυτά τα σ/κ απαραίτητα!
Άντε, εγώ να ευχηθώ το επόμενο να περάσετε σε πιο αξιόμαχες ταινίες, όπως το ρόδα-τσάντα-και-κοπάνα, το Ο-παπατρέχας και την ανθολογία των αξεπέραστων επιτυχιών Στάθη Ψάλτη!
:-ρ

Juanita La Quejica είπε...

Και με τον Ηλιόπουλο.
Χρειάζονται και αυτά τα Σ/Κ, αδειάζει και καθαρίζει το μυαλό.

Mikrouli είπε...

Έτσι.... Έτσι....
Γιατί μ' αυτά που απασχολούν το δικό μου (είναι και φτωχό και μικρό!) δεν την "παλεύω!"(φράση από τον Τραϊανό...)

Marina είπε...

Εχω αρχίσει τώρα και αγοράζω αυτές τις αξεπέραστες κωμωδίες και σε DVD, ώς τώρα έχω πάρει τον "κ. Πτέραρχο" με τον Χατζηχρήστο, τη κα Δήμαρχο με την Βασιλειάδου-Αυλωνίτη, "Οταν λείπει η γάτα", "Μικροί-μεγάλοι εν δράση", ένας τρελλός-τρελλός Βέγγος, "το κοροϊδάκι της δεσποινίδας" με Καρέζη-Ηλιόπουλο, "Εξω οι κλέφτες"..και προχωράω..

Depsorama είπε...

Ελληνικές ταινίες!! (sigh...)
Ζηλεύω! Και μου λείπουν! Εμένα πάλι μου αρέσει η Βουγιουκλάκη, και η Καρέζη, ειδικά εκείνη με την Πάστα Φλόρα, πως την λέγαν να δεις!
Και ο Αλεξανδράκης (hear my heart going pitty-pat!). Και ο καλύτερος όλων, ο Παπαγιανόπουλος! Τώρα που θα έρθω Ελλάδα τα Χριστούγεννα, θα λιώσω στο DVD!
Μαρινάκι, το καλύτερο Σ/Κ ακούγεται!

Ανώνυμος είπε...

Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. » » »