Χρειάζεται μιά ευχή,
ίσως και κάτι παρα πάνω
Οσο μεγαλύτερη αγωνία έχω τόσο πιό αστεία κείμενα γράφω. Χορεύω επίσης ξέφρενα μέχρι τελικής πτώσεως.. Δεν είναι που προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, είναι ότι ο πόνος μου βγαίνει έτσι.
Βρέχει έξω. Αν μη τι άλλο κάτι θετικό.
Ακούω παλιά ιταλικά και γαλλικά τραγούδια.
Δεν είμαι στενοχωρημένη, έχω αγωνία που είναι μέσα και περιμένει.
Δεν παίρνω τηλέφωνο
Δεν ρωτάω.
Περιμένω
Οταν είναι έτοιμη η Ria θα επικοινωνήσει. Και μετά?
Της είπα αν θέλει να πάω κοντά τους, στο Δουβλίνο.
"Οχι. Ισως αργότερα"
Αργότερα απο τι?
Δεν θέλω να σκέφτομαι
Dum Spiro Spero
9 σχόλια:
Σήμερα κλείνουν 11 χρόνια από τον χαμό του 18χρονου βαφτιστηριού μου, μετά από ατύχημα με μια δανεική μοτοσυκλέττα, στην παραλία των Πολιτικών στην Εύβοια.
Καλά έκανες και δεν πήγες, μετά από όσα σου έχουν συμβεί. Safe mode, επιβάλλεται κάποιες στιγμές.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά!
Η μάλλον, θα πάνε όλα καλά.
Γιατί να μην πάνε, κάπου υπάρχει θεος άλλωστε!
No comments από μένα.
προσπάθησε να βγάζεις τα αρνητικά που κουβαλάς, όχι εύκολο, μερικές φορές απαραίτητο και αναγκαίο...
Σκέψου θετικά και θα γίνει !!
Δεν έχω ιδέα σε τι αναφέρεσαι, αλλά ότι κι αν είναι, εύχομαι να έχει αίσια έκβαση..
Juanita, Κρίμα το παιδι, το άμοιρο. Οταν ακούω για τροχαία Ιωάννα, με πιάνει τρεμούλα. Δεν θα πάμε τώρα Δουβλίνο..περιμένουμε. Θα κάνουμε ό,τι μας πούνε. Δύσκολα είναι τα πράγματα, η φίλη μου είναι 45 ετών μητέρα ενός 16χρονου κοριτσιού και ενός 6 αγοριού..ποιός θα τη βοηθήσει να αντέξει αυτό τον Γολγοθά και ποιός θα στηρίξει αυτά τα παιδιά? Και ο φίλος μας, θα ζήσει? Είναι κολλητός φίλος του Κ..ο οποίος δεν μιλιέται απο τη στενοχώρια.
Allitnil, μακάρι
Jason, ξέρεις εσύ..
Alexandra, θυμάμαι το καλοκαίρι που περάσαμε όλοι μαζί στη Β. Ελλάδα, τι γέλια κάναμε, τι όμορφες ήταν οι κοινές μας στιγμές..σαν ουράνιο τόξο.
Marko, προσπαθώ να μην πάει το μυαλό μου στο κακό. Χθές μας στείλανε μήνυμα ότι η βιοψία ήταν καταστροφική..δεν ξέρω τι σημαίνει, ή με τι συνεπάγεται..
Suigenerisav, αναφέρομαι στην αναπάντεχη διάγνωση καρκίνου ενός πολύ αγαπητού φίλου.
Τι να πω,,δεν ξέρω ...ένα ..μακαρι να μην του συνέβαινε..αυτο δεν θέλουμε όλοι;
Κάθε δύο μέρες μας στέλνουν μηνύματα για την έκβαση της υπόθεσης. Το ένα μήνυμα χειρότερο απο το άλλο..
έχουμε τρελλαθεί απο τη στενοχώρια. Και δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα. Μόνο να περιμένουμε..
Δημοσίευση σχολίου