Το μπλόγκ και ότι γράφω εδώ, καλύπτει ένα ποσοστό της άλλης μου ζωής, μιάς ζωής που ζώ με όλες μου τις μάσκες. Κανέναν δεν κατηγορώ για αυτές τις μάσκες. εγώ τις επιλέγω για να επιβιώσω, για να ζήσω για να απολαμβάνω τον ονειρόκοσμο που έχτισα μέσα απο τις μάσκες.
Στο μπλόγκ λέω τα μυστικά μου και τις ψευδαισθήσεις μου. Για κάτι ιδεατό που ίσως να υπάρχει αλλά που δεν έχω ακόμη δεί. Εδώ είμαι η Αλίκη μέσα στον καθρέφτη
Στην πραγματική μου ζωή όμως, δεν μπορώ να αναλαμβάνω τον ιδεατό ρόλο.
Χρειάζεται να είμαι εγώ.
Βράχος που σπάνε επάνω του τα κυματα. Ακλόνητος παρόλες τις χαρακιές και τα βαθουλώματα.
Ενας βαρετός βράχος.
Ευτυχώς που υπάρχει και η χώρα των θαυμάτων. Οι μπλογκοστιγμές του μαγικού καθρέφτη. Ποιά μεριά να δαγκώσω απο το μαγικό μανιτάρι? Οποια και να είναι, ελπίζω να με παρασύρει στο όνειρο.
11 σχόλια:
Πάρε LSD με την ονομασία "Mushroom". Αυτό και εάν σε παρασύρει στο όνειρο.
(πλάκα κάνω) :P
Βαρετός βράχος;
Πώς σου προέκυψε αυτό;
καλησπέρα
Χμ ωραία το λες...
Ίσως μερικές φορές πρέπει να είσαι κάτι. Από τις καταστάσεις.
Σου δίνουν το ρόλο σου, δεν τον διαλέγεις. Το πολύ-πολύ να μπορείς να φτιάχνεις λίγο τις ατάκες.
Εδωμέσα, όμως, το παραμύθι είναι δικό σου...
Δε μεγαλώνουμε ποτέ ε; ( τρυφερός και μελαγχολικός επιτονισμός στην πρόταση ) Δες το και από την καλή πλευρά. "Κάποτε γνώρισα μια πέτρα που ήθελε βράχος να γενεί..." Είσαι ήδη βράχος - το βαρετός το λες εσύ. Ρώτα και τις πέτρες γύρω σου που σε θαυμάζουν.
Χελλόου!!!
Εδώ ντουβάρι.....λαμβάνεις βράχε;
Εγώ προτείνω απλό μανιτάρι, φυσικά πράγματα! Το τι όνειρα μπορείς να δεις δε φαντάζεσαι!
εδώ και 11 χρόνια φοράω πολλές μάσκες...απανωτά!
το προσωπό μου είναι μαύρο αλλά οι μάσκες μου πολύχρωμες...
Καλά θα ήταν να δαγκώναμε το μανιτάρι εκτός blogs αλλά αυτό δε θα συμβεί ποτέ.
Οπότε...είσαι καλά εδώ. Τουλάχιστον βγάζεις τη μάσκα σπίτι!
nassos, πα πα, πα! Ποτέ ναρκωτικά!
Markos, είμαι στις μαύρες μου αυτές τις μέρες. Εξ ού και ο βαρετός βράχος. Και οι τάσεις για φυγή.
jason, όπως έλεγε και ένα τραγούδι που άρεσε στη μαμά μου "It's my party and I'll cry if I want to"
crucilla, οι πέτρες δεν θαυμάζουν τον βράχο, ζούν μέσα στην πετρό-πολή τους, πότε τις λούζουν τα κύματα, πότε τις δέρνει ο άνεμος ή τις καίει ο ήλιος, παρασύρονται απο το κύμα ή τις κλέβουν οι άνθρωποι. Μιά ζωή με ποικιλία. Ενώ ο βράχος είναι εκεί. Ιδιος.
An-lu, χαλόου συνονόματη. Απο το ίδιο υλικό πλασμένες
allitnil, εντάξει το απλό μανιτάρι είναι θεός στην κατσαρόλα.
mεθυσμένα χρώματα..οσο περνάει ο καιρός όλο και απο ζητώ τις μάσκες, τις αναχωρήσεις απο την πραγματικότητα. Δεν ξέρω τι χρώμα έχει το πρόσωπο μου πίσω απο τις μάσκες. Δεν το έχω δεί ποτέ.
dr. uqbar, Τα μπλόγκς είναι η είσοδος στο μαγικό καθρέφτη, η μαγεία, η φυγή, το όνειρο. Ενώ στην πραγματική ζωή..μονίμως μέσα στη κουνελότρυπα.
πάντα να παρασύρεσαι από τα όνειρά σου
δεν χρειάζεται να δεις την χρώμα της μάσκας σου αρκεί εσύ να νιώθεις όμορφα.
καλησπέρα
Με γειά το "φουστανάκι"!!!
Δημοσίευση σχολίου