Εξωσωματική επετειος

Μέσα κάθε Απριλίου σκέφτομαι τα 9 μου παιδιά.
Που ζούν σε ξένα χέρια, με άλλες μάνες, με άλλους γονιούς κάπου στην Ελλάδα, Αθήνα, Γή.
Εννιά παιδιά, δικά μου, δεν είναι και λίγα.
Ζούνε ναί, δεν είναι νεκρά.
Γιατί δεν είναι μαζί μου?
Γιατί δεν ζούν με τη μάνα τους, εμένα, και τον πατέρα τους τον Κ?

Γιατί έτσι το θέλησε "Ο ΓΙΑΤΡΟΣ" ο ποιητής όλων.
Ποιό τέρας ποιός "γιατρός" κάνει τέτοια εγκλήματα καρδιάς, ζωής?
Ο γιατρός εκείνος που το παίζει θεός.
Ο γιατρός /θεός που στις αρχές Απριλίου του 1998, πρίν δέκα ακριβώς χρόνια πειραματίσθηκε. Επάνω μου. Ηταν η τέταρτη εξωσωματική μου, που έκανα στο ιατρείο του. Με την ορμονική ενέσιμη θεραπεία που μου έδινε διαπίστωσε ότι δημιουργούσα πολλά ωάρια, τουλάχιστον 15 τη φορά. Μου έβαζε μέσα τουλάχιστον 5, όμως κάθε φορά μετά απο 2-3 εβδομάδες τα απέβαλλα. Με τον κακό τρόπο. Πνιγόμουνα στα αίματα.

Απρίλιος του 1998, η τελευταία εξωσωματική που έκανα. Ολα πήγαν καλά. Εννέα παχουλά ωάρια γονιμοποιήθηκαν επιτυχώς ΜΟΥ ΕΙΠΕ.
Περίμενα να περάσουν οι ώρες για να πάω να παραλάβω ένα μέρος τους και να ελπίσω ότι ίσως αυτή τη φορά θα ήμουνα τυχερώτερη απο τις άλλες. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Ισως να κρατούσα ένα απο αυτά και να έκανα το πολυπόθητο ΠΑΙΔΙ που τόσο ήθελα.
Το τηλέφωνο του θεού μου έκοψε τα πόδια.
"Λυπάμαι κα Μ, τα ωάρια δεν γονιμοποιήθηκαν"
"μα πώς αφού μέχρι χθές ήταν όλα ΟΚ, εσείς μου είπατε ότι είναι γερά και έγινε η γονιμοποίηση" ???????????
"ναί αλλά δεν δείχνουν σημάδια πολλαπλασιασμού" μπλά μπλά.. λυπάμαι , ίσως μιά άλλη φορά.. τα λέμε πάλι σε 3 μήνες".

χαμός
ήθελα να πέσω στις ράγες του Ηλεκτρικού που έπαιρνα κάθε μέρα για να πάω στο γραφείο μου στην Κηφισιά, θαύμα πώς δεν το έκανα. Κατάθλιψη, κατάπτωση, άρχισα να βλέπω ψυχολόγο ήθελα να μη ζώ. Δεν με ενδιέφερε τίποτα.
Μετά απο έξι μήνες αναγκάστηκα να δεχθώ ότι δικό μου παιδί δεν θα δώ. Είχαν ανέβει και όλοι οι αιματολογικοί δείκτες, είχαν χτυπήσει κόκκινο. Οπως μου είπε ο αιματολόγος " θέλεις ένα παιδί που άμα το κάνεις να μείνει ορφανό από μητέρα"?
Ετσι εξωσωματικές τέλος.

Τρία χρόνια αργότερα, ήμουνα στη δουλειά, σε μία συνάντηση.
Με πήρε στο τηλέφωνο ο 'γιατρός" να μου ζητήσει χρήματα.
Για την διατήρηση και φύλαξη των κατεψυγμένων με κρυογενετική γονιμοποιημένων 9 ωαρίων μου!
Ετσι έμαθα ότι δεν πέθαναν.
Εγινε τρομερός καυγάς, άκουσε τις φωνές μου όλο το κτίριο.
Για την εξαπάτηση, για το ψέμμα, για το κέρδος.

Για την απάντηση "αφού δεν τα δέχεσθε εσείς (ο οργανισμός σας), να μην πάνε χαμένα"

Και μετά το έψαξα. Βρήκα τι έγιναν τα 9 μου παιδάκια. Δόθηκαν σε γυναίκες που δεν κάνουν ωάρια . Χωρίς να έχω ιδέα.
Στολίστηκαν με 100 ψέμματα, ότι είχαν δημιουργηθεί απο δότες, από ανθρώπους που τα προσέφεραν ανιδιοτελώς σε' εκείνον τον ΘΕΟ για να τα ξεπουλήσει ξεδιάντροπα στο βαρύτερο βαλάντιο.
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τον μηνύσω γιατί δεν είχα στοιχεία εναντίον του, ακόμη και τις συνταγές έβαζε τους βοηθους του να μου τις γράφουν..αυτός δεν φαινόταν πουθενά. Πλήρωνα και δεν μου έκοβε καμμία απόδειξη. Μετά θα μου έκανε και μήνυση για δυσφήμιση, αυτός ο μέγας μεγαλομέτοχος κλινικών και Μαιευτηρίων.

Εν τω μεταξύ γλυκά μου παιδάκια ας είσθε καλά όπου κι αν κατοικείτε, όπου κι αν βρίσκεσθε, να σας αγαπούν και να σας γεμίζουν φιλιά.