"Εάν φέρεις καλούς βαθμούς, θα σου πάρω νέο ποδήλατο"
"Εάν περάσεις τις εξετάσεις για το Χ καλό σχολείο, θα σου πάρω Wii (ηλεκτρονικό παιχνίδι)
Εκνευρίζομαι πολύ όταν ακούω τέτοια. Παρόλλο που δεν έχω δικά μου παιδιά, εξεγείρομαι σιωπηλά όταν τα βλέπω να εφαρμόζονται σε άλλα σπιτικά, απο γονείς που προσπαθούν δια του εκβιασμού να ωθήσουν τα βλαστάρια τους να κάνουν το καθήκον τους. Λές και δεν υπάρχει άλλη μέθοδος.
Οι δικοί μου γονείς ΠΟΤΕ δεν με δωροδόκησαν με αυτό τον τρόπο..και πολύ του βιβλίου τους βγήκα.
Στενοχωριέμαι όταν βλέπω τέτοια και δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια..είναι μέσα στην οικογένεια αυτά τα παιδιά.
Εχω δίκιο ή άδικο;
21 σχόλια:
Κοιτα, εγω δεν το θεωρω απαραιτητα κακο αυτο. Ειμαι υπερ του συστηματος "ανταμοιβης και τιμωριας" του παιδιου. Εννοειται ομως πως παντα παιζει ρολο και ο τροπος που ο γονεας το κανει αυτο! Εχω δει ας πουμε "ανταμοιβες" προς την λαθος κατευθυνση και "τιμωριες" ακυρες.
Τι θελω να πω; Αν ενα παιδι για παραδειγμα δεν τα παιρνει τα γραμματα [για χ,ψ λογους] ε δεν μπορεις να του ζητας 20ρια για να του παρεις κινητο, και αν δεν τα φερει τα 20ρια να το τιμωρεις. Πρεπει ο καθε γονιος να ξερει με τι παιδι εχει να κανει. Αν ομως ενα παιδι μπορει να χτυπησει καλους βαθμους και απλως βαριεται να το κανει, τοτε απλα του δινεις κινητρο.
Καλα, ειδικα αυτο με το φαγητο ειναι η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΛΑΚΙΑ. Σε σπιτι που υπαρχει φαγητο κανενα παιδι δεν πεθανε απο την πεινα!
Έτσι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και μετά έρχεται η μέρα που όποιος κάνει το αυτονόητο καθήκον του στην κοινωνία τον θεωρούμε ήρωα (καλά άσχετο ήταν αυτό, αλλά μου άρεσε σα σκέψη... ότι έχεις δίκιο - έχεις δίκιο, κι εγώ το πίστευα πάντα αυτό).
Ειτε σαν δωροδοκία, είτε σαν "εκβιασμός", είναι λάθος. Αλλα για πολλούς είναι πολύ πιο εύκολο να δίνουν σαν κίνητρο το αντάλλαγμα, από το να λειτουργούν πιο ουσιαστικά. Επιτυχία θα ήταν , κάποια πράγματα για το παιδί, να είναι αυτονόητα.
Τι να πω. Δεν έχω παιδιά κι εγώ και έχω πολλές απόψεις περί του πώς θα έπρεπε κανείς να αναθρέφει τα παιδιά του, αλλά, από την άλλη, όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει.
Και εδώ που τα λέμε, το συγκεκριμένο δεν το θεωρώ και πολύ τραγικό. Γιατί να μη δίνει ο γονιός ένα παραπάνω κίνητρο στο παιδί του, ένα μοντέλο πράξης-αποτελέσματος, θετικό, γιατί είναι ανταμοιβές και όχι τιμωρίες, και ένα απτό και άμεσο κέρδος από το να διαβάζει, να τρώει σωστά, κλπ.
Φυσικά, όπως σε όλα τα πράγματα, θα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Ούτε οι απαιτήσεις θα πρέπει να είναι τρελλές και να φρικάρουν το παιδί, ούτε τα δώρα υπερβολικά. Αλλά, αν και εφόσον υπάρχουν κάποια λογικά πλαίσια, δε βρίσκω κάτι ιδιαίτερα αρνητικό σε αυτό το σύστημα.
άλλο οι αμοιβές-ποινές κι άλλο οι δωροδοκίες.
οι δωροδοκίες συνήθως δεν έοχυν καμιά μα καμιά σχέση με αυτό που ζητάνε απ τα παιδιά, όσοι τις κάνουν.
Οι γονείς μου δεν λειτούργησαν σ εμένα με αυτόν τον τρόπο και χαίρομαι ιδιαίτερα γι αυτό. Ήξερα ότι θα μου παρουν ένα παιχνίδι που θέλω, αν ήταν λογικής αξίας επειδή θέλουν να μου το πάορυν, κι όχι επειδή τους απέδειξα κάτι ή επειδή υπάκουσα στις επιθυμίες τους.
Ας πω κι ένα παράδειγμα τώρα... Το "αν διαβάσεις για το σχολέιο θα σου πάρω παγωτό" είναι καθαρή δωροδοκία. Υποσχόμαστε στο παιδί αν κάνει κάτι να του πάρουμε ένα προιόν το οποίο θεωρούμε "μικρή αμαρτία" τρόπον τινά, ώστε να το δελεάσουμε.
Το "όταν τελειώσεις το διάβασμα, αν είναι νωρίς θα πάμε βόλτα" είναι ένα υγιές κίνητρο. του δηλώνουμε τη φυσική συνέπεια των πράξεών τπου, ότι δλδ αν διαβάσει, θα έοχυμε χρονο για βόλτα, κάτι το οποίο είναι ειλικρινές και έχει λογική συνοχή.
Επίσης θεωρώ άσχημα τα κίνητρα που κοστιζουν οικονομικά.
Απλώς έχω την εντύπωση ότι η, σε υπερβολικό βαθμό, παροχή ανταμοιβών (ή τιμωρίας), μάλλον αρνητική χροιά έχει για το παιδί. Το θέμα είναι ότι μαθαίνει να λειτουργεί μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα, τυποποιημένο και αυστηρό. Πιστεύω ότι αυτή η "σύμβαση" δεν μπορεί να πλάσει τον χαρακτήρα του... Δεν αφήνει το παιδί να μάθει πραγματικά, αλλά το τοποθετεί σε μια ρουτινοποιημένη διαδικασία... με το να του δίνει ο γονιός συνέχεια το κίνητρο του στερεί την ικανότητα να διακρίνει από μόνο του... Ασφαλώς και δεν τίθεμαι εναντίον την ανταμοιβής: παν μέτρον άριστον...
Απλώς έχω την εντύπωση ότι η, σε υπερβολικό βαθμό, παροχή ανταμοιβών (ή τιμωρίας), μάλλον αρνητική χροιά έχει για το παιδί. Το θέμα είναι ότι μαθαίνει να λειτουργεί μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα, τυποποιημένο και αυστηρό. Πιστεύω ότι αυτή η "σύμβαση" δεν μπορεί να πλάσει τον χαρακτήρα του... Δεν αφήνει το παιδί να μάθει πραγματικά, αλλά το τοποθετεί σε μια ρουτινοποιημένη διαδικασία... με το να του δίνει ο γονιός συνέχεια το κίνητρο του στερεί την ικανότητα να διακρίνει από μόνο του... Ασφαλώς και δεν τίθεμαι εναντίον την ανταμοιβής: παν μέτρον άριστον...
H Lina με κάλυψε απολύτως. Γεγονός πάντως είναι πως αν χρησιμοποιούν μόνο αυτό το μέσο για διαπαιδαγώγηση, θα το βρούν μπροστά τους με άσχημο τρόπο αργότερα...
Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να ανταμείβουμε τα παιδιά μας για κάτι καλό που έκαναν, όπως δεν θεωρώ κακό και την τιμωρία όταν χρειάζεται.
Αλλά… όλα με μέτρο.
Πιστεύω ότι μια μάνα την οδηγεί το ένστικτο της, για το πώς θα διαπαιδαγωγεί το παιδί της, το κάθε παιδί της.
Εμάς δεν μας αρέσει να μας ανταμείβουν για τις καλές μας στιγμές;
Το αφεντικό…
Ο σύζυγος…
Οι φίλοι μας…
Και…
ΝΑΙ… Η μαμά μας!
Όσο και να μεγαλώσαμε!
Είναι καλό να ανταμείβεται ένα παιδί εφόσον έχει κάνει από μόνο του αυτό που πρέπει. Κι αν δεν θέλει να το κάνει, μάθε πως μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά Ούνε γονιέ άσχετε και κάνε εσύ το σωστό. Αλλά ψιλά γράμματα Μαρίνα μου. Κάνουμε παιδιά, τα μεγαλώνουν οι παππυδογιαγιάδες γιατί δε γίνεται αλλιώς και όταν τα έχουμε εμείς, τα βάζουμε να βλέπουν τηλεόραση για να μας μας ενοχλούν. Και βέβαια δεν είναι πάντα έτσι. Ευτυχώς. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ένα παιδί. Το ξέρουν πολλοί νομίζεις αυτό;; Κααααλά. Τα φιλιά μου :))))))
Συμφωνώ απόλυτα με τη @Lina.Έχω ζωντανό παράδειγμα τον αδελφό μου τον οποίο παρά την τεράστια αδυναμία που του έχω θεωρώ κλασσικό παράδειγμα κακομαθημένου παιδιού:Στην αρχή ξεκίνησε ο μπαμπας μας και η μαμά του το σύστημα επιβράβευσης(είσαι καλό παιδί αλλά αν θα ήθελες να μας ευχαριστήσεις κάνε ''αυτό''.Άν το έκανε τον περίμενε ένα Μπράβο και κάτι που ήθελε πολύ).Το πράγμα όμως ξέφυγε και πλέον κάνει ότι θέλει.
Βέβαια προσπαθώ να τον έχω συγκρατημένο αλλά τί να λέει;Μόνο μαζί μου είναι συνεπής,γιατί με όλους τους άλλους..
@kwlogria πάλι έχεις δίκιο!!!!
Το θέμα δεν είναι να "ανταμείψεις" το παιδί για να κάνει κάτι αλλά να το πείσεις ότι είναι χρήσιμο να το κάνει. Πολύ δύσκολο εγχείρημα, γι αυτό ίσως καταφεύγουμε στο τάξιμο. Που κατά την άποψή μου είναι πέρα για πέρα λάθος. Μου θυμίζουν τα ζώα του τσίρκου που ...τρώνε το ξύλο της χρονιάς τους για να εκπαιδευτούν και όταν εκτελούν το δρώμενο, σαν ανταμοιβή τους δίνουν ...ζαχαρίτσα!
Συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο των γονιών σου. Το παιδί δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν παιδί, αλλά χρειάζεται να αναπτύξει από μόνο του την έννοια της υπευθυνότητας. Συμφωνώ με την τιμωρία αλλά όχι με την ανταλλαγή (κάνε αυτό να σου δώσω εκείνο). Και μην ξεχνάμε ότι ένα παιδί τα πρώτα του πρότυπα είναι οι γονείς του. Από εκεί θα δει συμπεριφορές, τρόπο ζωής, τρόπους αντιμετώπισης και θα τα αντιγράψει. Και φυσικά αυτές οι μανάδες που αφήνουν τα πιτσιρίκια να κάνουν ότι θέλουν όταν είναι μικρά και μια μέρα "ξυπνάνε" και τα σαπίζουν στο ξύλο και το μη είναι Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ε Σ. Οι υπεύθυνοι για την σημερινή ηλιθιότητα είναι κάποιοι αρχι-ηλίθιοι γονείς.
Έχεις απόλυτο δίκιο... εξαγορά μου μυρίζει εμένα αυτό
κάποιες φορές αν γίνει έξυπνη χρήση η θετική επανατροφοδότηση λειτουργεί
αλλά εμένα μου θύμισες ότι από το πρωί η αρχισυντακτρια μου με φωνάζει Μπομ Σφουγκαράκη και με απειλεί ότι θα με πετάξει από το παραθυρο όπως στο γνωστό ανέκδοτο
και τότε πάει ο καημένος ο Σφουγκαράκης!
sourotiri, αυτή την τακτική ακολουθούν οι γονείς του. Το παιδί είναι έξυπνο αλλά βαριέται. Οι άνθρωποι προσπαθούν να το κάνουν να αναλάβει τις σχολικές του ευθύνες. Μόνο που δεν το πετυχαίνουν πάντα. Επίσης έχουν ρίξει μεγάλες προσδοκίες επάνω του και δεν βλέπω να τις πετυχαίνουν
Jason, αυτό λέω και εγώ. Το αυτονόητο είναι να μάθει το παιδί να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Το σχολείο είναι δικιά του ευθύνη. Θα μου πείς δεν τα πολυπαίρνει, ε, ας μείνει στάσιμο, να χάσει τους φίλους του, τη τάξη του και να μάθει με αυτό τον τρόπο. Τώρα βέβαια ποιός γονιός θέλει να μένει το παιδί του στην ίδια τάξη?
Georgia. Του υποσχέθηκαν τον ουράνο με τ' αστρα αν περάσει στο φοβερό γυμνάσιο που έδωσε εξετάσεις και πήγε μετά ο Κ και του είπε (ευτυχώς αφού είχε δώσει τα μαθήματα) ότι ακόμη κι αν αποτύγχανε θα του έπαιρνε εκείνος τα δώρα που του υποσχέθηκαν. Και μετά τσακωθήκαμε με τον Κ που ανακατεύεται στην παιδαγωγική άλλων ζευγαριών.
yoryia, έχω αμφιβολίες κατά πόσο οι δωροδοκίες φέρνουν αποτέλεσμα
lina, στο συγκεκριμμένο παιδί πάντα η δωροδοκία είναι ένα ακριβό παιχνίδι.
unclescrooge και εγώ αυτή την εντύπωση έχω. Μαθαίνει το παιδί να κάνει το καθήκον του επειδή θα πάρει μεγάλη αμοιβή. Οπως είπε και ο Jason πιο πάνω..έτσι λειτουργούν κάποιοι στο Δημόσιο, αν δε λαδωθούν δεν κάνουν τη δουλειά τους. Χάλια.
an-lu, δεν ξέρω τι άλλο κάνουν για το παιδί αυτό, ποτέ δεν ανακατεύομαι και δεν ρωτάω. Δεν με αφορά, παιδιά δεν έχω. Για το συγκεκριμμένο απόρησα επειδή το ίδιο το παιδί μου το είπε.
που πάς ξυπόλητη στ' αγκάθια, σωστή όσον αφορά τις αμοιβές στους μεγάλους και ενήλικες που έχουν κάπως κατασταλάξει και αναλάβει την ευθύνη των πράξεών τους. Δεν λέμε "άμα κάνεις καλά τη δουλειά της γραμματέως για την οποία σε προσέλαβα, θα σε στέλνω πολλά ταξείδια" ούτε "αν σου πεθάνει ο ασθενής στο χειρουργείο, ξέχνα το θα σε καλύψω εγώ". Ετσι δεν είναι?
κωλόγρια, έχεις δίκιο κατά κάποιο τρόπο. Οταν το παιδί αυτό ήταν μικρό το μεγάλωνε μία ξένη γυναίκα και οι παπούδες γιατί η μάνα του δούλευε. Ετσι γίνανε πολλά ευτράπελα π.χ. του δίνανε να πιεί καφέ το πρωϊ (σε ηλικία 6 ετών)συνήθειες που δύσκολα τις έκοψε κι αν! Υστερα οι γονείς του τα βάζανε πάντα μπροστά στο χαζοκούτι για να έχουν τα χέρια τους ελεύθερα..να μην απορούν τώρα που όλο τέτοια παιχνίδια θέλουν και το διάβασμα το θεωρούν αγγαρεία
nineta, δεν μου αρέσουν καθόλου αυτά που διαβάζω για τον αδελφό σου. Ηδη έχουμε δεί κάποια δείγματα, μεταξύ αστείου και σοβαρού, "κάνε αυτό" του λέω μιά μέρα "τι έχω να κερδίσω, αν το κάνω" με ρωτάει. Μιά μούτζα του απάντησα και γελάσαμε..όμως η ρίζα έχει ήδη μπεί. Κρίμα!
phlou-flis, ακόμη και τα ζώα του τσίρκου όμως καμμιά φορά δαγκώνουν και επιτίθενται..φοβάμαι πολύ γι' αυτά τα παιδιά. Ομως δεν μιλάω καθόλου. Ακούω, γράφω εδώ και περιμένω.
Μούτρο, επειδή στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών αυτών ανακατεύονται πολλοί, δεν ξέρω τι πρότυπα παίρνουν απο τους γονείς τους. Πάντως οι τελευταίοι προσπαθούν να τους δώσουν όσο περισσότερο μπορούνε, τους κάνουν ιδιαίτερα, γλώσσες, μαθήματα τέχνης, μπαλέττο κλπ. Αν τους δίνουν και κάποιες αρχές..θα φανεί στην πορεία.
So far και εμένα!
kanataki, οι Σφουγγαράκηδες δεν χάνονται ποτέ..
parakoulou8ousa tin sizitisi sas kai me endiaferei polu. pisteuw pws mias kai eimai paidi(14 etwn) 8a sas endiefere (elpizw toulaxiston) ena sxolio mou. 8a anafer8w s'auto pou eipe i marina("φοβάμαι πολύ γι' αυτά τα παιδιά.").
kala kaneis kai fovasai marina.
dustixws to kako ksekinise kai pisteuw pws idi to gnwrizetai alla 8a to akousete kai apo emena pws i genia mou pai kata diaolou.
xwris plaka, xwris asteia.egw kai polla alla paidi zoume ka8imerina auto to pou symvenei. aplws exoun ektroxiastei ta panta.
paradeigma: stin taksi mou gnwrizw 12 koritsia pou kapnizoun enw twn perissoterwn apo auta oi gwneis tous to gnwrizoun kai den kanoun apolutos tipota.
auto to paradeigma einai to ligotero sxetika me oti symvainei.
telos kati pou prepei na pw (epitelous) sxetika me to 8ema pou grafetai einai: "amarties gwnewn"
i genia mou den einai tipota mrosta sto ti prokeitai na akolou8isei!
einai aplos ena deigma!
J.Gi@Nn, καλώς τη νέα γενιά. 14 ετών δεν είσαι πιά παιδί, έφηβος είσαι. Που σκέφτεται. Αναρωτιέμαι γιατί θεωρείς τη γενιά σου, δλδ τους συμμαθητές σου 'εκτροχιασμένους". Που έχουν εκτροχιαστεί; Γιατί ο έξυπνος γονιός που δεν θέλει να κολλήσει ο γιός του/η κόρη του στο κάπνισμα, φροντίζει να απομυθοποιεί το τελευταίο, αγοράζοντας ο ίδιος τα τσιγάρα τους, ή επιτρέποντάς το. Δεν έχει γούστο μετά να καπνίζεις για να τους μπείς στη μύτη, έτσι δεν είναι; Κάνεις κάτι άλλο.
Εχω επαφή με νεαρά άτομα της ηλικίας σου και φοβάμαι, το βόλεμά σας. Ο,τι θέλετε το παίρνετε. Εκβιάζετε τις περιστάσεις που οι γονείς σας δημιούργησαν. Ακριβώς τα ίδια κάναμε και εμέις, ακριβώς τα ίδια κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου.
Αυτό που με φοβίζει είναι η έλλειψη πρωτοβουλίας, νέων ιδεών, πειραματισμού, ανάπτυξη προσωπικότητας μέσα απο την εξέγερση. Κανείς δεν εξεγείρεται όταν όλα του έρχονται στο χέρι. Δεν κοπιάζει κανείς καθόλου για τίποτα. Ακόμη και τα γράμματα δια της βίας τα κουτσομαθαίνετε επειδή θα σας πάρουν Wii.
Δεν αναφέρομαι άμεσα σε εσάς J.Gi@Nn, σίγουρα είσθε ένας/μία χαρισματικός/ή έφηβος/η που ψάχνεται, αναφέρομαι στα παιδιά της οικογενειάς μου.
Αν συνεχίσει έτσι η γενιά σας θα γίνετε άριστοι δημόσιοι υπάλληλοι. Κάτι σαν κατάρα δλδ
Δημοσίευση σχολίου