Τρίτη, Αυγούστου 29, 2006

Περί θανάτου

Είναι δυνατόν να θέλει κάποιος να πεθάνει για να τιμωρήσει την οικογένειά του? Να μην τον νοιάζει η ζωή, να ενδιαφέρεται όμως πάρα πολύ να δημιουργεί προβλήματα εις βάρος της δικιάς του υγείας πρωτίστως, μόνο και μόνο για να κάνει τους συγγενείς να τρέχουνε?
Ηδονή.
Φαίνεται ότι πέρα απο ξανθιά είμαι και κουτή γιατί αυτή την συμπεριφορά, μου είναι αδύνατο να την καταλάβω.
Αν θέλει κάποιος να πεθάνει... άπειροι οι τρόποι, βρίσκει ότι του ταιριάζει και προσπαθεί να το πετύχει. Δεν ξέρω αν και πότε θα το πετύχει, αυτό δεν ενδιαφέρει για την ώρα, αυτό που θέλω να πώ είναι ότι ο αποφασισμένος να κόψει το νήμα..το πολεμάει (εννοώ για να το κόψει) και το κόβει. Δικιά του είναι η ζωή ότι θέλει την κάνει.
Εδώ όμως έχουμε άλλη περίπτωση. Μήπως ο θάνατος δεν είναι ο στόχος, αλλά είναι να τυρρανούμε τον εαυτό μας για να τραβάμε την προσοχή των άλλων ? Μεγάλο δεν είναι το τίμημα? Σαν να καταπίνεις αβέρτα-κουβέρτα ότι φάρμακα έχεις στο φαρμακείο σου πρίν λήξουν για να μην πάνε χαμένα.
Και αυτοί οι περίφημου άλλοι είναι τόσο πολύτιμοι ώστε να πετσοκόβεται για αυτούς?
Ελεος!
Και τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση?
Καλούμε έναν ψυχίατρο...η εύκολη λύση.
Εντάξει τρέχουμε.. και όλα γίνονται όπως πρίν. Μέχρι νεωτέρας
Αλλη περίπτωση. "Αν αρρωστήσουν όλες μου οι φίλες, πρέπει και εγώ να αρρωστήσω για να μην αισθάνονται μοναξιά".. Οταν το άκουσα αυτό για πρώτη φορά, δεν είπα κουβέντα, πήγα στο μπάνιο και άνοιξα το κρύο νερό της βρύσης και έβαλα το κεφάλι μου απο κάτω. Για να συνέλθω.
Δεν συνήλθα. Ισως το νερό να μην ήταν αρκετά κρύο. Δεν πήγα και στην Αρκτική.
Επαναλαμβάνομαι το ξέρω όμως δεν το καταλαβαίνω. Πώς είναι δυνατόν να θές να πεθάνεις για να τιμωρείς?
Γιατί πιστεύεις ότι τιμωρείς?
Νομίζεις ότι είσαι κάτι το θεϊκό για να τιμωρείς?
Αισθάνονται οι άλλοι τιμωρημένοι? Η απλά έχουν αφιλοκερδές ενδιαφέρον για σένα?
Παράνοια.
Ενα μάτσο σκατά, αν θές τη γνώμη μου

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όποτε λέω "θέλω να πεθάνω", εννοώ "δε θέλω να αντιμετωπίσω αυτό ή το άλλο αγγούρι" ή "βαριέμαι"

Δες το και λίγο αλλιώς :P

Horexakias είπε...

Μια χαρα τα λες.Αν θες να τελειωνεις,τελειωνεις.Αν οχι ταλαιπωρεις ολους τους γυρω σου..

Heliotypon είπε...

Σίγουρα θα έχει διαβάσει για το αόρατο εκείνο "πρόσωπο" που κρύβεται βαθειά μέσα μας ("ασυνείδητο" το λένε) και παίρνει αποφάσεις για λόγου μας. Αυτό μπορεί να πάρει τις πιοό τρελλές αποφάσεις, ανεξήγητες με την κοινή λογική. Και αυτό το πρόσωπο έβαλαν στόχο τους να καταλάβουν και να ελέγξουν όλα τα μεγάλα ονόματα της ψυχολογίας/ψυχιατριακής. Πόσο το κατάφεραν συζητιέται...

Marina είπε...

Μη μου πολυ δίνετε σημασία, είμαι λίγο στενοχωρημένη απο διάφορες συμπεριφορές που βλέπω γύρω μου, έχω άρρωστη και την Π ..είμαι λίγο down..

Alexandra είπε...

καταλαβαίνω... το έχω δει και εγώ αυτό. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που γουστάρουν να αρρωσταίνουν για να ασχολούνται οι άλλοι μαζί τους! Δεν είναι επιλογή θανάτου, είναι επιλογή ανάγκης να ασχοληθούν οι άλλοι μαζί τους χωρίς όρια!

Είναι άρρωστο και περίεργο, αλλά έτσι είναι οι άνθρωποι!

γεμάτοι κόμπλεξ, ανασφάλειες, εγωισμό.

κουράγιο!

Jason είπε...

1) Η Αλεξάνδρα με κάλυψε. Συμφωνώ απόλυτα.

2) Ξανθιά;;; Μόνο ξανθιά δε σε φανταζόμουν... Δεν πειράζει, σε αγαπάμε ακόμα :)

3) Και στα δύο blog σου που διαβάζω διακρίνω διάχυτη αυτή την απόγνωση με τους ηλικιωμένους...

4) Δεν είναι πολύ εκνευριστικό όταν είσαι down και η τηλεόραση έχει πάρει ένα ευχάριστο θέμα και σε πρήζει όλη μέρα...;

Marina είπε...

Είμαι λίγο πεσμένη σχετικά με το θέμα των ηλικιωμένων, έχοντας εμπειρία απο τους γονείς μου που ήταν πολύ καλοί και μαλακοί και οι δυό, δεν μπορώ να χωνέψω πως άλλοι φέρονται άσχημα και εγωϊστικά..Τέσπα θα το ξεπεράσω..